kedimle uyumak/oynamak
sevdiğim insanlarla vakit geçirmek
parka gidip çimenlere yayılıp şarap içmek
bale, müzikal,opera izlemek(özellikle sevdiğim bir eserse iki kat fazla mutlu ediyor)
alışveriş maalesef

orman yuruyusleri beni mutlu ediyor. ukulele ogreniyorum, calip soyledikce mutlu oluyorum. mutfakta yiyecek bir seyler hazirlamak da mutlu ediyor.

gerçekten komik olan videolar
ailemin komik anıları
sevdiğim birinin konseri
arkadaşlarım
yemek/ tuvalet/ sigara ihtiyacımın olmadığı minik pencere dönemleri.
Lunapark

Motosiklet :)

beypazarı maden suyu.

vücutsal hazlar ve karşımdaki insanı güldürebilmek dışında beni mutlu eden hiçbirşey yok.
2.sini de bırakmaya niyetliyim zaten az kaldı.

araba sürmek,yeni şeyler öğrenmek,bisiklet sürmek,spor yapmak,kahve içmek,bir iş yapabilmek,bir konuda bir soru işaretini giderebilmek,iltifat almak,gelecekle ilgili olumlu hayal kurabilmek,güzel bir kitap okumak,güzel bir film veya dizi izlemek,deniz kenarında çimlerde otururken etrafındaki hayatları izlemek,enerjik olmamı sağlayan bir motivasyon,sevdiğim bir kokunun burnuma gelmesi,hamakta yatmak,

Lezzetli bir yemek temek yapmak yemek,çikolata yemek,bir dönem antidepresan,sade maden suyu,

sevdiğim bilgisayar oyunlarının steam achievementlerini yapabilmek.

sadece bu değil tabii ama aklıma bu geldi şimdi

Netflix'teki kaliteli stand-uplar
Koşmak ve tenis oynamak, spor yapmak
Bir işin hallolması
Maaş günleri
İşe giderken giyeceğim şeylere, yiyeceğim şeylere vs pat diye karar verebilmek

kediler köpekler kuşlar ve sevgilim.

Sokaktaki kediler ve köpeklerle oynamak kadar mutlu eden başka bir şey yok sanırım.
Bunun dışında;
Tiyatro sezonu.
Zorlu psm etkinlikleri ve bu etkinliklere gidebilmek elbette :)
Para.
Sessizlik.
Yeşil alan ve deniz manzarası.
Taze fıstıklı tatlı.

Şu sıralar köpeğim, Moda sahil ve yemek yemek var sadece.

güzel film ya da dizi izlemek, bira, yemek yemek, yolda olmak ya da seyahat, sarılıp uyumak, sevdiklerimle yaptığım uzun kahvaltılar..

Sevgilim, guzel sutle yapılmış dondurma, deniz manzarasi olan yerler, evreni cozmeye yönelik calismalari okumak ve bittabi yavru kediler.

ayvalık ile aramızda 65-70 kilometre var. konum altınoluk. denize giremedik bugün çok dalgalıydı. hava da kapalıydı. buranın denizi zaten soğuk biliyorsunuzdur. akşam 9'dan sonra hava iyice soğudu. donmazsınız ama biraz üşürsünüz. hırka getirin mutlaka.

aksamlari ceketle oturuyoruz.

Rüzgar rüzgar.
Meterolojiye göre yarın rüzgar duracakmış inanırsanız

Cok ruzgar var baya da serin oluyo aksamlari. Deniz de sogudu. Hava degismezse gelmeyin bence kis tatili gibi oluyo

Evlenen siz olduğunuz için sizin beğendiğiniz perdeleri almanız lazım. Niye bu kadar tartışma çıkıyor anlamak çok güç gerçekten, alt tarafı bir perde değil mi yahu? Aynı sorunu evlenirken büyük ihtimalle ben de erkek tarafı olarak yaşarım herhalde.

Abla gri su konusunda haklı yalnız.

Hikaye nerede geçiyor ben onu anlamadım. Bildiğim kadarıyla ülkemizde hala iki kadın evlenemiyor?
Hanımefendi, siz çok mu seviyorsunuz bu zeynep hanımı şimdi?

birader o kadar kadın tek yerde toplanır mı? canına susamışsın.

evli olup olmamanın perde seçmekle ne alakası var? 25 yaşında evli 40 yaşında bekarla nasıl karşılaştırılır mesela? bu çok saçma.

karınla inatlaşmanın alemi yok her gece aynı yatağa giriyorsun. anne anneliğini bilecek. karının istediğini al gitsin. bir perdeden evlatlık bozuluyorsa zaten fayda gelmez o evlatlıktan.

abi evli değilim de bişey diyeceğim. bana fenalık geldi. çok sabırlıymışsın.

ama asıl hata ikinizde. işin içine ne kadar çok insan karıştırmışsınız. o evde kim oturacak, siz. ee?

sen zeynebini alacaktın, hangi perdeyi hangi halıyı efendim hangi zigon sehpayı istiyorsanız beraber karar verecektiniz. bak beraber diyorum, "zeynep sen seç bana fark etmez" demeyeceksin yani. ikiniz beraber seçerken de hep bir tarafın dediği olmayacak, bir şekilde ortada buluşulacak.

anneler ablalar da çok hatalı gerçi. niye bu kadar karışıyorlar ki.

neyse. zeyneple konuş, ikiniz perdeci gezin, istediğinizi alın. ama 3bin çok. yani belki zenginsinizdir bilmiyorum ama o parayla ben kaç tatil yaparım düşününce. perde neymiş.

karınla sen beğeneceksiniz alacaksınız çıkacaksınız, parası da neyse ödeyeceksiniz.
senin annen, benim ablam, bekarı bilir evlisi bilmez, karışır karışmaz derseniz bu işte böyle cıngar çıkar.

annen haksız. git zeynep'in gönlünü al. ayrıca annen neden sizin evin perdelerine karışıyor o kısmı anlamadım.

Tüm perdeleri Zeynep seçmeli hepsini de o ödemeli. Akıl var mantık var.

Annen haksız. Fiyatını söylemeseydin, amma safmışsın. 1000 lira de geç. Storların da aşırı kirlendiğine eminim, mobilyayı bir ay silme üzeri bir parmak toz olur. Silmek süpürmek lazım en azından. Anneni bir şeye katmayın yoksa evlenemeyeceksin. Boş yere kızın beğenmediği şeye para harcamayın. Annen değil o oturacak. Sen bu işin içinden çıkabilecek kapasitede biri gibi durmuyorsun. Hiçbir rolün yok. Kız da seni seviyor ki hala sevmediğim perde olsun ben değiştiririm diyor.

Okudum yazıyı da klasik gelin kaynana ilişkisi olmuş. Şahsen ben iki tarafı da azarlardım. Lan sıçtımın perdesi için çıkaracağınız kavgaya ediyim diye. Özellikle bu konuda annelerin karışması çok saçma, tamam parasal olarak ucuzunu al deme hakkı vardır ama oturmayacağı ev için kendi zevkine göre dizayn etmeye çalışan anne mantığını hala çözebilmiş değilim. Annenizi karınıza ezdirmeyin eyvallahta herşeye karışınca bi dur demeyi de bilin bence. Zaten nişanlınız müdahaleyi azaltıcı girşimde bulunduğunuzu görünce onu frenlemek için söylediklerinizi yadırgamaz.

Sözün özü iki tarafı da haddini bilmeye davet edin ve siz yönlendirin

zeynepi döv, kardeşini sat, anneni öldür. çözüm bu.
veya ikinci bir çözüm; bir araya pek fazla gelmemeleri için çabala. perde seçilecekse bunu zeynep ve sen kendi aranızda halledin. bazen her şeyi söylememek gerekiyor.

Evleniyorsanız anneniz ile eşiniz arasındaki dengeyi kurmayı bileceksiniz.
Başta annenizi karıştırmanız da annenizin nişanlınızı ve ailesini gömmesine müsaade etmeniz de hatalıyken hala annem haklı diyorsunuz. Şu şartlar altında evlenmeyin zaten, sevgili ananız eşinize o evliliği dar eder çünkü siz annenize benim evim benim karım benim param sana ne (kibar ama bu alt metinde) diyemiyorsunuz.

Nişanlınızla beğenin, iki tarafın ailesini de çok karıştırmayın.
Bu arada anneniz tam bir cadı kaynana. Allah Zeynep'e sabır versin.

olayı sen anlatınca bile annen ve ablan bu kadar şirret görünüyorsa bir de zeynepten dinlesek kesin linç edilirler. o anne ve ablanın üzerine senin pasif tutumun eklenince sizin evlilik işinin çok sıkıntılı olacağı kesin, şimdiden geçmiş olsun.

çözüm: (iki taraftan da) anneyi ablayı falan def edip zeyneple istediğiniz perdeleri almak

abicim o evde zeyneple sen oturacaksınız. perde, mobilya, buzdolabı alışverişinde ailelerin ne işi var allah aşkına. ikiniz çıkın kimseyi almayın yanınıza. ne onun anası ablası ne senin ananla ablan. kendi keyfinize göre, kendi bütçenize göre alın döşeyin. paranız yok da bişey alamıyorsanız niye evleniyorsunuz, hadi evleniyorsunuz parayı aileler verecek diyelim. o zaman diyin ki ailelere herkes 10 bin tl koysun, kimsenin hakkı kimseye hakkı geçmesin. masraflar eşit paylaşılsın benim paramla perde alındı, senin paranla koltuk alındı çekişmesi olmasın.

yoksa sen daha çok açarsın imdat 3-5-10 diye gider bu. dahası o evde daha şimdiden taht oyunları dönerse dünürler arasında evlendikten sonra da çok kavga çıkar söyleyeyim. biz beğendik siz almadınız, siz beğendiniz diye biz zorla aldık, kızımın evi oğlumun evi diye birbirinize gireceksiniz sonra gelip karımla annemin arasında kaldım imdat versiyonlarını okuyacağız.

En büyük suçlu sensin. Sen basiretli olamadığın için iş buraya geliyor.

@bir nick...
annesi cadı da
arkadaş da anasının oğlu -zaten sorun orada
"30 yaşında ve hala bekar"
"sonuçta gerçekten evli değil, anneme hak veriyorum"
sen annene hak ver ablacım (bana abla dersin, 30 yaşında koooca kadınlara hala bekar dediğine göre) hep annene hak ver, saç kurutma makinenizi annen, tost makinenizi teyzen seçsin, teyzen evli çünkü o bilir, sonra her akşam annene çay içmeye gideceğinizi ve annen olmadan tatile gidemeyeceğinizi de Zeynep'e söyle, bir de karnıyarığı annen gibi yapmadığını da söyle
kız kaçsın kurtulsun sizden

Bilmiyorum maddi olarak gobek baginiz cok mu fazla ama kendi evinize alacaginiz seylerin alisverisinde annenizin isi yok. Ama nisanliniz da her seyin en iyisi olmali triplerinde gibi. Gidip annenize anlatmadan su kadar butce yapalim filan deyip alisverise oyle gitseniz iyi olurdu.
Ama isin kotusu hala annenizin hakli oldugunu dusundugunuz yanlar var. Belli ki sizi vicdan azabiyla yonetmeye cok alismislar. Bence babalar hayattaysa herkesi bi aksam yemegine toplayin ve bu islerin cok sikinti verici hale geldigini, bu noktadan sonra tartisma istemediginizi, evinizi de kendi zevkinize gore doseyeceginizi anlatin. Annenizin evladim degilsin lafina da kulak asmayin.

digerlerinin de dedigi gibi en buyuk suclu sensin. annesinin biricik kuzusu asdfasdf

bu zamana kadar tasman annenin elindeymis; simdi de nisanlinin eline gecmis, ikisi de tasmani farkli yonlerden cekistirince arada kalmissin.

annen, nisanlin ve diger karakterler de birbirinden betermis; birbirinizi bulmussunuz adeta, aferin.

ben olsam, gider bambaska bir perde alip, "bu takilacak, begenmeyen evime gelmesin" diyerek olayi sonlandiririm.

ayrica: 30 yasinda ve hala bekar olmak ne buyuk ayipmis ya; sayende ogrendik.

12 yıllık evli bir kadın olarak söylüyorum. Sakın ama sakın anneni, ablanı evliliğine karıştırma. Ne münasebet cümbür cemaat perde almaya gidiliyor. Ay bana fenalık geldi burdan. (Ha parasını ailelere ödetirseniz karışırlar )

Biz evlenirken ne perdelerimi ne eşyalarımı ne gelinliğimi kimsecikler görmedi nikah gününe kadar.Eşim o zamanlar çok yoğun çalışıyordu, ben gittim hepsini seçtim ayarladım, parasını da birlikte ödedik. Beş kuruş ailelerimizden almadık. Mütevazı eşyalar, bir nikah, akşam da bir resepsiyon yaptık bitti gitti.

Diyeceğim o ki, aileleri bu işlere çok karıştırmayın iki taraf için de söylüyorum bunu. Siz yaşayacaksınız o evde ya, anneler, ablalar ne diye perde seçiyor.

Ilk duyuruda size de hak verdigim bi iki nokta olmuştu ama bu duyuru ile beraber artik o noktalar yok. Maalesef annen ve ablan korkunç insanlar ve kullandıkları ifadeler seviyesizce.
Hem bes sene stor yikama ama temizlikle ovun, hem de iyi niyetle tecrubesini paylaşan insana, sen nerden bileceksin diye saldir. Gerekce de evli olmamasi filan. Facia.

pembe dizi gibi resmen. bazen bazı ailelere bakıyorum, özeniyorum resmen, ben de evleneyim diyorum. bazen de bazı ailelere bakınca hafakanlar basıyor. ikincisinden oldu bu duyuru.

daha bunun çerezliği var, ketılı var, çay kaşığı var, paspası var. daha çoook kavgalar edilir. senin evin, senin kararın. zeyneple kafanıza ve bütçenize göre alın eşyanızı. gerekirse gazete yapıştırın pencerelere, kime ne!

başka hatun bul.

Yine annen haksiz.

Oha bütün sülale perde bakmaya mi gittiniz? Ikiniz evleneceksiniz, ödeyecek olan da sizsiniz. Bir zahmet yalnız halledin bu işleri.

Geçen seferki olayı da hatırladım şimdi.
Yorum yapmamıştım ama iş yerinde anlatmış bayağı irdelemiştik bu mevzuyu :)
Ailene sözünü geçir biraz rica ederim. Bu ne böyle. Valla ben bunaldım.
Kimseyi karıştırmayın kendiniz halledin her şeyi.
Siz yaşayacaksınız o evde neyi istiyorsanız neyi beğeniyorsanız o olacak.
Annenle ablan gerçekten tam bir tipik kaynana ve görümce modeli.
Önce evlen evlen diye başınızın etini yer sonra da ciddiye binen işi nasıl huzursuz edeceğiz acaba diye ne yapacaklarını şaşırırlar.
Karıştırmayın her şeye.

Ananla ablan senin mutluluğunu düşünmüyor. Sen ise çok yanlışlardasın, anlatmaya üşendim, yukarıda yazmışlardır nasılsa. Zeynep'e sabır ve kolaylıklar diliyorum.

Hala annenle ablani nasil karistirabiliyorsun anlamadim. Bravo yani.

Zeynep hangi perdeyi isterse o olur. Bu kadar basit yani. Ayrica perde ucuz bir sey degil, ben de fiyatlari ogrenince sasirmistim baya.

Bi iş çıktı bakamadım duyuruya pardon, cevaplar için teşekkür ederim öncelikle. Şimdi zeynep'le de konuştum, ben ona ben perdeden anlamam sen beğen demiştim ve direkt o beğenmiş, annesi, ablası falan hiç karışmamış nasıl istersen demişler. Ablası zaten uzakta oturuyor gelmemiş bile. O gün tesadüfen birliktelermiş ve öylesine gelmişler karışmak niyetinde değillermiş, ben annemler gitti demiştim de perdecideyken ama annemler perdecinin yanında döner yiyolarmış bunları görünce geldiler. Onlar orda desen biz gelmezdik dedi, ablamla annem ona baskı yapmışlar onların istediği perdeler alınsın diye. Ablası da o yüzden dayanamamış, ezilsin istememiş.

Zeynep'in ablası akademisyen, daha önce kız istemede ablam, neden mühendislik yapmadın akademisyenlik bana biraz çalışmak istemeyen insan işi gibi geliyor, rahat mı geldi demiş. Hiç duymadım, hatırlamıyorum, benim ablam buna bile seslenmedi güldü geçti, sen nasıl annenleri haklı bulursun dedi :/. seninkilerin ağzından çıkanı kulağı duymuyor pek dedi. Off bunalıyorum arkadaşlar, tamam dedim onun istediği perdeleri yaptırcam. Anneme de bi fiyat al bakalım ne diyecekler diyeyim diyorum yine de, sonra çok fark yok ya boşver falan demeyi planlıyorum nasıl böyle?

geçen olayı bilmiyorum.

alt tarafı bir kumaş parçası için yaşanan kriZe, dökülen paralara bak?!

zeynep'i birakin; benimle evlenin. istediginiz perdeyibalin, ses etmem.
konu kapansın.

Allah herkese böyle dertler versin ne diyim

Annene fiyat aldırıp umut filan verme. O perde olmaz, çünkü Zeynep istemiyor. Annenin beğendiği daha pahalı olsa, 10 bin tutsa bile olmaz. Hala daha yumuşak davranıyorsun. Kestirip atman lazım. Burada yazılan hiçbir şey kafana girmiyor gerçekten. Sorun perde değil, annenle kardeşin cins. Zeynep kaç kurtar kendini. Kendine hesap al gel bir de senden dinleyelim. Bence hala geç değil. Yine de evlenirsen Allah sabır versin.

Sen kafayı değişmedikçe bu iş olmayacak kardeş. Bi perdeden milletin iş seçimi kritiğine gelmiş konu, hala anama da fiyat al dicem diyosun.. anneciğine dieceksin ki, zeynep seçtiğinden vazgeçti, uygun bi yer bulmuş, oradan yaptıracak. Zeyneb'e de diceksin ki, yaptır gülüm istediğini, ama bütçeye dikkat edelim pls, kaç para olduğu da aramızda kalsın, bu arızalarla uğraşmayalım bi de. Bitti.

Tam kadınlar kulübü forum'a konu açmalık bir olay bu. :)

Alınma ama senin ailen biraz şirret gibi geldi bana. Zeynep her iki konuda da haklı.Zaten bizim milletin şu düğün adetlerinden oldum olası nefret ederim.

zeynep hakli, annen haksiz.

Sana geçen olayda da herkes zeynep haklı, anneni karıstırma artık demişti. Bravo yani yine ortalığı batırıp annem haklı diye dusunmeyi seçebilmişsin. Azıcık özeleştiri yap yahu. Okurken ben sinirleniyorum. Allah zeynep'e sabır versin.

yukarda da dendiği gibi, annenle ablanı iyi niyetli görmüyorum. bundan sonrasına karıştırma bence hiç. zira zeyneple zaten çok yüz göz olmuşlar ve bu iyi değil. saygılı değiller. zeynep in ailesi iyi gibi onları da üzme.

zavallı zeynep.

abi senin duyuruları okuyunca böyle 170 boylarında, sürekli polo yaka tişört giyen, top sakallı, çerçevesiz gözlüklü biri canlanıyor zihnimde.

en büyük haksız sensin. senden sonra annen.

Nasıl insanlar evlenip de ürüyor... Bin yıl geçse de bu ülkeden bir cacık olmaz.

Renkli bir okuma için : Ctrl+F "abla"

hala diyosun ki anneme şöyle diyim anneme böyle diyim. nickin anladım ama anlamıyorsun ya da anlamak istemiyorsun. annene de ablana da diyeceğin şu, ayda yılda bir geleceğiniz evi, kendi zevkinize göre şekillendiremezsiniz. o evde oturacak olan biziz, bundan sonra herşeyi zeyneple biz alacağız siz de onun ailesi de alışverişe gelmeyecekseniz karışmayacaksınız. ayda yılda bir geleceksiniz kısmını da özellikle belirtmen lazım ki, her fırsatta burası benim oğlumun evi, akşama sizdeyiz, oğlumun en sevdiği yemeği yaptım bir kap getirdim bahanesiyle zırt pırt soluğu sizde alacak bir tipe benzyor. evlendikten sonrasını da şimdiden söyleyeyim sana, o koltuk oraya konmaz, bu biblo yakışmamış, niye ben verdiğim dantelleri sermedin de bunları serdin kavgaları.

zeynep'e de diyeceksiniz ki, parayı veren yuları tutar, ya kendi paramızın yettiği kadarıyla alacağız, elimize geçtikçe daha iyisini alırız ya da parayı kim verecekse mecburen onların da keyfine uyacağız. o da klasik gelin sendromu herşeyin en güzelini olsun her şeyi tamam olsun istiyor ama böyle istediği sürece de anana ablana muhtaç kalacağınızı bilsin.

ablası 30 yaşındaysa zeynep de 25 yaşlarında falandır. kız şimdiye kadar bu yaşına ve toyluğuna rağmen iyi sabır gösterip alttan almış. ama bi kere gıcık kaparsa ondan sonra annenle ablan melek olsalar da her laflarından her hareketlerinden kıllanacak sana da kendine de onlara da zehir edecek hayatı. senin de ikili oynamayı bırakıp net bir şekilde tavrını belli etmen, ağırlığını koyman lazım. zeynebe ayrı annenlere ayrı mavi boncuk veriyorsun hala. bence biraz ana kuzusu olduğunu farkedip anneni ve kendini frenlemen lazım.

33 yaşında evlendiğim için ayrı, akademisyen olduğum için de ayrı gıcık oldum annenle ablana zaten.

@halanne parayı veren benim ya, annem benim parama kıyamıyor sadece. Kendim kazanıp biriktirdim zaten, annemin parası değil ki o sadece beni düşündüğü için böyle yapıyor.

Teşekkür ederim hepinize, @lim5 anladım tamam :) anneme söyledim ne yapacağımızı, bi tanıdığımın dükkanı var oraya götürücem sizin gelmenize gerek yok, biz beğenir yaptırırız dedim. Biraz rahatladı ortam.

Yol yakınken vazgeçin. Bu evlilik yürümez. Şimdi yürüse bile sonra biter. Normalde iki kişi evlenirken iki kişi karar verir. Sizin kişi sayısı çok artmış. Nerde çokluk orada bokluk.

evlilik öncesinde ve sonrasında ailelerin görülme sıklığı arttıkça evliliğin süresi kısalır. şu an sana basit bir mevzu gibi gelen bu perde meselesi aslında yıllarca sürecek bir laf sokma yarışına sebep olacak. hangi perde alınırsa alınsın, şu saatten itibaren bu perde sorunu bilinçaltına atılır ve gerektiğinde hem sizin tarafınızdan hem de aile bireyleri tarafından malzeme olarak kullanılır. bu ve benzeri ufak olaylar gerektiğinde kullanmak üzere hep hafızaya kaydedilir.

yazık zeynep' e bir yerine iki kaynanası varmış. bir kadına "sen ne anlarsın evli bile değilsin" ne demek? biri benim ablama böyle konuşsa kıyameti koparırım. kusura bakma ama annen sırf erkek çocuğu var diye kendini üstün gören türk annesine benziyor. sen de iki taraf arasında denge tutturamayan tipik türk damadı.

Abi üzülerek takip ediyorum. Senin ne bitmez çilen varmış?
Bak yakın zamanda kuzenim evlendi, her şeyi karı koca beğendiler, gelinin kızkardeşi yanlarında gitti ama sadece sorulduğunda fikir vermek için. Dışardan bir göz gerekli çünkü. Müdahale etmedi, o olsun bu olsun demedi. Bence ne sizden ne Zeyneplerden kimse gelmesin. Kendiniz halledin mümkün olduğunca. Ayrıca Allah sana sabır versin.

Dostum kusura bakma tam bir gerizekalisin. Oyle anadan anca boyle "oglus" cikar.

Annen seni kontrol etmeyi o kadar seviyo ki su an kendi otoritesi ustune bi rakip cikti onun lafi gecmiyo diye cildirmis. Anneni karsina alıp konusman gerekiyor. Karsi cikmak zor geliyorsa bi terapistten yardim almak mantikli olabilir. Ya da kitap onereyim: zor bir ailede buyumek. Kontrolcu ebeveynlere karsi yetişkinlikte bagimsizligini ifade edebilmek konusunda guzel yöntemler var işe yarayabilir.

diğer duyurunu da hatırlıyorum o kadar bile yorum yapamayacağım zeynep'in aklı varsa bu kadınlara gelin olmaz. yol yakınken dönsün. kızın başını yakmayın. düşman başına bir kaynana-görümce ikilisi. sen de orta yolu bulamayan nişanlısına laf söyleten ve ezdiren bir insansın. kız sabır taşıymış resmen. seni çok seviyor sanırım yoksa defalarca atılmıştı o yüzük. şu kıza gereken değeri ver ve annene-ablana da verdirt, pasif durma beni bile sinir ettin yahu. ananın ablanın ağzının içine bakma her şeyi ikiniz yapın bu kızı kaybedersin sen bu gidişle bizden söylemesi.

önceki mevzuyu da okumuştum. kusura bakma ama annen ve ablanın ciddi problemleri var. zeynep ve sen kendi evinizin perdelerini kendiniz seçeceksiniz. annesine de annene de laf düşmez. koca koca insanlarsınız bunun mevzusunun bile olmaması gerek. önceki mevzudan da anladığım kadarıyla sen çok pasif kalıyorsun konularda. biz perde seçtik perde alıcaz diyeceksin ve bitti.

önceki duyurunuzuda hatırlıyorum. siz bu dengeleri kuramayacaksanız şimdiden kızdan ayrılın, yazık kıza.

bir kadın olarak diyorum ki;

zeynep'e annemlere saygısızlık etmeyeceksin ama kendini de ezdirmeyeceksin, beni de arada bırakmayacaksın, yoksa restimi çekerim diyeceksiniz.

anneniz ve ablanıza da ben bu kadını eşim olarak seçtim, saygıda kusur etmeyeceksiniz, baskı kurmaya çalışmayacaksınız ve beni karıştırmadan dengeyi sağlayacaksınız yoksa restimi çekerim diyeceksiniz.

hepsinin kulvarı ayrı sizin hayatınızda, herkes kendi kulvarında koşsun, kimse kimseden rol çalmaya kalkışmasın.

ayrıca o alışverişlerin tamamını yalnız yapmanız gerekiyor. stor istemiyorsa istemiyordur. bana ne, annene ne, kime ne yani?

olay annenizin sizi dusunup dusunmemesi degil zaten, olay sizin basiretsizliginiz, surekli 3. kisileri iliskinize ve sizin oturacaginiz evin icine sokmaniz. daha iki mobilya alma sirasinda bunu yapan/ya da hicbir sey yapamayan, mantikli dusunemeyen ve dusundugunun arkasinda duramayan insan, yarin bir gun cocuk oldugunda vs. neler yapar. zeynep arkadas umarim bir sekilde buralari okur ve yol yakinken ayrilir. sizin gibi biriyle hayat gecmez. o kadar merakliysaniz, anneniz ve ablaniza sectirin herseyi, her dediklerini yapmaya devam edin, anneniz ablaniz siz ucunuz birlikte oturun.

1) Perde ve esya bakmaya cümbür cemaat gitmeyin. Sadece nisanlinizin ve sizin begenmesi önemli. Evde oturacak olan, perdeyse perde storsa stor bunun temizligi vs.den sorumlu olacak olan sizsiniz.

2) "Zeynep, şu nasıl diye ablasına başka perde gösterince, benim ablam da dayanamayıp bi de kayınvalidene sorsana Zeynep'cim dedi."
Sebep? Zeynep'in kayinvalidesi bilirkisi mi?

3) Stor'un temizligi zor olur, annen bir daha insanlara temizligiyle ilgili övünmeden önce o perdelere bir su tutsun.

4) "Benden iyi mi bileceksin sen, evli bile değilsin karışma istersen dediler bu kıza ablamla ikisi." Kezban detected :O
"Kız 30 yaşında ve bekar hala!" So what? Temiz, titiz olmak evlilikle birlikte default olarak gelen seyler de biz mi bilmiyoruz :O

5) "Ablası da evli olmama gerek yok annemle temizliği ben yapıyorum dedi, sen karışma canım deyip gülümsedi ablam." Ablan ad hominem'in kralicesi, önde kosani, bayrak sallayani olmus.

6) "Sonuçta gerçekten evli değil, anneme hak veriyorum da karışma derken söyleyiş tarzı yanlış oldu biraz." Sana hersey müstehak kardes.

7) Ablanla annen korkunc insanlarmis. Yazik garibim Zeynep'e ki böyle insanlara denk gelmis. Sen yat kalk nisanlinin kiymetini bil.

Not: Klavye Türkce degil, yazim hatalari icin kusura bakmayin.

manuel mandalina +1, pratik bir cözüm önermis

dugun alisverisine esi disinda baskalarini da goturen insan net dunyanin en salak insanidir. baska da bi yorumum yok konuyla ilgili.

Ben gecen sene marmarada aldim haftada 3 gun aksam 6-9:30 arasiydi isten cikip gidiyodum. yoklama aliyolardi devamsizliktan birakip birakmadiklarini bilmiyorum ama bi sekilde kalanlar olmustu.

normaldir olabilir, zamanla insanlar değişir güzel bir laf vardır
10 tane 10 kuruşun olacağına 1 tane 1 liran olsun diye, 10 kuruşluk arkadaşlara denk gelmişsindir yada onlar seni 10 kuruşluk görmüştür.

kısaca bu bir sorun değil doğru arkadaşlar denk gelmemiş olabilir.

Ben de bazen sorguluyorum kendimi "neden hiç ilkokuldan, ortaokuldan görüştüğüm 1 arkadaşım bile yok" diye. 15-20 yıllık arkaşlarıyla hala çok yakın olabilen insanaları görünce özeniyorum biraz.

Lisedeki yakın arkadaşlarımla da koptuk zamanla. Aylarca hiç konuşmadığımız oluyor çoğu zaman. Buluşunca yine iyiyiz ama birbirimizin hayatına dair çoğu şeyden habersiz oluyoruz. Sadece üniversiteden 2 yakın arkadaşım var şimdi. Onlarla da farklı şekillerdeyiz şu an ama her gün aramasak da birbirimizi mutlaka whatsapp grubumuzda konuşuyoruz. Fırsat buldukça da görüşmeye çalışıyoruz.

Şu saatten sonra da tanışacağım kimseyle yakın olabileceğimi sanmıyorum. Bazılarının ömür boyu yakın arkadaşları olurken bazılarımızın da farklı dönemlerde farklı arkadaşları olabiliyor demek ki.

Benim liseden kalma kızlı erkekli arkadaş grubum var. 10 kişiyiz 9 yıldır yakınız baya düzenli de görüşüyoruz. Gerçi yaşlar hala 24-25 civarı. İleride görüş farklılıklarıyla, şehir değiştirmelerle, evlenmeyle kopar mı merak ediyorum ben de.

yaşım 36. en yakın arkadaşımla 35 senelik bağımız, beraber büyüdük denebilir.
üniversite ve is için ayrı şehirlerde yaşasak da hic kopmadık. hala neredeyse her gün konuşuruz.

biri 7-8 yaşlarından... ama asıl lisedeyken yakinlastik.

bir diğeri orta 1den beri.

iki arkadaşım da ilkokul 5ten.

bunlar hayatta en çok guvendiklerim. bir de işyerinden oldu;2 tane. onlarla da 10 sene falan oldu. sırlarımı anlatır, hala o şehre gittiğimde evlerinde kalırım.

onun harici yine yakın olduğum 3-5 arkadaşım daha var yine yaklaşık 10 senelik.

bir de bir kaç aydır arkadaşlık ettiğim 2 kişi var.

sanırım dostlarım kıymetli. bir kere hayatıma girdiklerinde şartlar ne olursa olsun hic vazgeçmedik birbirimizden.

mobil edit: üniversite ve liseden hic kimse kalmamis hayatımda.

Hayatın farklı dönemlerinde farklı arkadaşların olması normal, çünkü hayat sizi aynı yönde şekillendirmiyor. Herkesin yolları farklı ve bazen yollar ayrılabiliyor.

Bir çocukluk arkadaşım var, 20 küsur yıldır arkadaşız. O kendisini zengin eden bir meslek yapıyor, ben de ebedi orta direk olarak takılıyorum. Başka bir arkadaşım evlendi ve balayına Phuket'e gitti. Ben de bunu çocukluk arkadaşıma anlattım, 'Vaaaoo, Phuket' diye. Çocukluk arkadaşım gayet kayıtsız bir şekilde 'Zaten parası olan Maldiv'e, parası olmayan da Phuket'e gidiyor balayına' dedi. Hayatımız farklı yerlerde ama değerlerimizin ayrı olması veya en büyük sırdaşının o olmaması, hiçbir şey paylaşamamak ve tamamen ayrı dünyaların insanı olmak anlamına gelmiyor. Onunla da paylaşacağın şeyler farklı oluyor, onunlayken de hissettiğin şeyler diğer arkadaşlarınla hissettiğinden farklı oluyor ama sadece eskisi kadar kanka olunmuyor. Yeni arkadaşların kadar sık olmasa da görüşüyorsun, özlüyorsun, görmek istiyorsun ama derdini, neşeni en çok paylaştığın insan o olmuyor. Yine de bir şeyler paylaşabiliyor ve mutlu oluyorsun.

Şimdiki arkadaşlarının da yenisi gelebilir. Hatta onlar daha önemli, daha kanka, daha panpa da olabilir. Bu eski arkadaşların tedavülden kalkması ya da artık gereksiz olması anlamına gelmiyor.

Ben arkadaş ilişkilerinde çok şanslıyım. İlkokulun başından beri, hatta daha da öncesinden süregelen 3-4 çok samimi arkadaşlığım, ortaokulun başından beri süregelen de o kadar dostum, üniversiteden de bir o kadar yakın arkadaşım var. Lokasyon farklılığından dolayı hepsiyle görüşemiyorum tabii ama kardeşim diyebileceğim kadar yakın insanlar bunlar. Yarısıyla yakınız ve sürekli görüşüyoruz. Diğerleriyle de aynı şehirde olduğumuzda muhakkak görüşüyoruz.

Bunun dışında, 1-2 senelik, gerçekten dostum diyebileceğim 1-2 kişi var belki.

Dans ortamlarında olduğum için sürekli farklı insanlarla tanışıyorum ve yeni arkadaşlıklar kuruyorum, ancak insanlara hemen çok yakın olabilen birisi değilim. Son bir senede bir sürü arkadaşım olmuştur ama çok yakın insanlar değiller. Dünyanın en sosyal insanı olmasam da, dostum diyebileceğim 10 kişi vardır belki de, neredeyse tamamı en az 8 yıllık arkadaşlıklar. Zaten bu insanlar bana yetip arttığı için, yeni arkadaşlıklar kursam da çok samimi olamıyoruz. Vaktimi esas dostlarıma ayırınca diğerleriyle o kadar da yakınlaşamıyorum.

Ben durumumdan çok mutluyum, ancak nadir bir örnek olduğumu düşünüyorum. Çevreye baktığımda birçok kişinin arkadaşlıkları birkaç sene sürüyor anca. Ya lokasyon, ya çekememezlik... bir sebepten bitiyor çoğu.

Bu konuya da özellikle dikkat eden birisiyim. Genelleme yapmak istemem ama; uzun süreli arkadaşlıkları olmayan insanlar biraz geçimsiz kişiler gibi geliyor bana (geçerli bir sebebi yoksa). Hatta flört ettiğim kızın hiç uzun süreli dostluğu yoksa, kişiliğiyle ilgili bir problemi olduğunu düşünüyorum ve bu konuya dikkat ediyorum.

Soruna cevap olarak: İnsanların büyük bir bölümü senin gibi. Ama yine de sorun sende (ve çoğu insanda) olabilir. Bu konuda kendini sorgulayabilmen çok güzel. Sebeplerini objektif bir şekilde belirlemeye çalış. Öncekilerle neden koptunuz? Şu anki en yakın iki kişiyi neden yakın görmüyorsun? Belki gerçekten mantıklıdır ve şanssızsındır, belki de sende bir problem vardır...

Hic yakin arkadasim olmadi ve herkesle olan arkadasliklarim birbirimizle uzaklasinca bitti.

Farkli donemlerde farkli arkadaslarin olmasi cok normal, herkese boyle oluyor genelde.

Uzun soluklu 1 kadin arkadasim var duzenli gorustugum baska da yok oyle eski. 1-2 kez bozustuk bir sekilde tekrar tatliya bagladik hala arkadasiz. O kadar ortak noktada bulusamiyorum herkesle. Yemek yemeye, filme, konsere, yurtici/yurtdisi tatile her yere gideriz. Onceden yapilmis bir plani olmadikca tum davetleri kabul eder, ben de ederim. Bu yuzden uzun yillardir suruyor sanirim. Her teklife evet diyecek arkadas bulmak kolay degil. Bir sure gorusmedigimizde birimizden biri mutlaka arar.

Bir tane de liseden kalma erkek arkadas var, onunla da hala arkadasligimiz devam ediyor ama 100km uzakta oldugu icin nadir gorusuruz. Cok gorusmedigimiz icin bozuma ihtimalimiz de pek yok:)

sende bi sorun yok. doğal olanı bu.

En eski arkadaşlarım ilk okul arkadaşlarım, tamamen kopmadık ama çok sık da görüşmüyoruz, düğünde filan ya da annelerimiz arkadaş onlar vasıtasıyla iletişimdeyiz, hepsi de 20+ yıllık arkadaş. Onun dışında 15+ olanlarla sık sık görüşüyoruz, birisi ile çok yakınız, farklı şehirlerdeyiz ama sürekli konuşuruz, tatile filan gideriz, liseden de bir grubumuz vardı 4 kişilik sürekli iletişim halindeyiz, en geç ayda bir görüşürüz, hiç kopmadık. Onun dışında kemikleşen arkadaş çevrem üniversiteden, yine arkadaş grubundan, 5 kişiyiz. Onlar da hepsi de +10 yıllık. Sonra da zaten yakın arkadaş kategorisinde kimse olmadı. Top 10 yapsam hepsi de eskilerden olur, hatta belki 10 kişiyi dolduramam bile.

ilkokuldan arkadaşlarım ancak 5. sınıftan ve yolda veya bir yerde rastlarsak selamlaşırız filan, o kadar. ilkokulun 5 sınıfını, iki farklı şehir ve dört okulda okudum.

ortaokul arkadaşları da selamlaşacak kadar, o da rastlaşırsak.

liseden iki sağlam arkadaşım var, kardeşim dediğim. ve yine o dönem onların ortamında tanıştığım arkadaşlar, onlarla çok sıkı olmasak da.

ilk üniversitemde çok yakın olduğum birkaç arkadaş vardı. biriyle hala görüşürüz her gün whatsaptan ve mümkün olduğunca yüzyüze.
aynı yurdun ve evin odasında birlikte kaldığım arkadaşla bağımız zayıfladı ve koptu neredeyse tamamen.
bir diğeriyle '99 depreminden sonra görüşemedik bir türlü, yıllar sonra görüştük, sevdiğim de birisiydi ama reyizci olmuş kendisi. koparttık bağı.

ikinci üniversitemden iki arkadaş vardı sürekli birlikte takıldğımız. biriyle alakayı kestim, akp muhabbetinden. diğeriyle de arasıra görüşürüz. evlendi, farklı şehirlerdeyiz...

iş yerinden iki tane sağlam arkadaşım var. biriyle defalarca atıştık, fiziksel boyuta varmasa da bayağı kavga ettik siyasi sebeplerden. bi de akpli olmasa çok iyi olacak. bir ara işi bile bırakıp çıktım kavgamız yüzünden. şimdi yakınız, tuhaf biraz.

Ilkokul ortaokul liseden kalan hic arkadasim yok sehir degistirmeler evlenmeler sosyal siyasal farkliliklar derken hiçbiriyle alakam kalmadi. Bu durum gorusmeye devam ettiğim en eski arkadasimi 10 yillik yapiyor. Yeni ortamlara girdikce arkadas olduklarimdan bazisi devam ediyor bazisi o ortamdan cikinca bitiyor.

Ilkokuldaki en yakin arkadaşımla gorusmeye calismistik birkac sene once, hala 8 yasinda gibi davrandigi icin bunun gibi 20 yillik arkadasim olacagina akilli dusmanim olsun daha iyi demistim.

öyle dostluklarım olmadı.

ilk sebebi, ergenliğimin sonuna kadar çok yer değiştirmem, dolayısıyla kalıcılık unsurunu sağlayamamamdı.

sonrası için ise sebep, karşıma çıkan insanların aslında bana uygun olmadığını kabullenmemdi. yani illa sosyaleşmiş olup, instagrama konulacak fotoğraflar için 32 diş sırıtmamın gerekmeyeceğine inanmamdı. hayata bakış açılarımızın örtüştüğü bir iki insanla da, o insanların geçirdiği -benden bağımsız- dönemler yüzünden ilişkilerimizi askıya alma durumu oldu. ha ama onlarla bir 5 sene sonra yine can ciğer olabiliriz gibi, o farklı bir şey.

liseden beri arkadaşlığımın devam ettiği çok yakın 2 arkadaşım vardı. sonra hepimiz farklı şehirlerde üniversite okuduk. daha sonrasında tam sizin bahsettiğiniz gibi değişimler oldu. uzun süreli arkadaşlığın verdiği rahatlıkla eleştiriler de aynı sertlikte oldu sanırım. sonra bir tanesiyle gerçek anlamda koptuk. görüşmüyoruz. birbirimizi de pek sevmiyoruz sanırım. ötekiyle bu süreç biraz daha ılımlı geçiyordu ki; kendisinin sevgilisi bu süreci hızlandırdı. onunla da kopma aşamasındayız sanırım.

fakat bu süreç içerisinde şunu yakaladım. çok eskiden çok yakın arkadaşım olan biri ile farklı şehirlere taşınmamız sonucunda biraz uzaklaştık. çocukluğun verdiği sorumsuzluk da üstüne eklenince hiç iletişim kurmaz olduk. sonra yine aynı şehirlerde yaşar olduk; fakat yine görüşmez konumdaydık. fakat bir şekilde yeniden rastlaşarak -hatta daha ileri gidersem, tekrar tanışarak- iyi arkadaşlar olduk. laf olsun diye değil, gerçekten en yakın arkadaşım oldu kendisi. şimdi evlerimiz arasında 300-500 metre var. bazen 1 ay hiç görüşmesek de bir destek olarak orada olduğunu bilmek güzel. bazen de her gün görüşür pozisyonda oluyoruz. o zaman da kendi tecrübelerimden yola çıkarak yaşadığım karakter uyuşmazlıklarını yaşamadığımı fark ediyorum. farklılaştığımız çok nokta var ama karşında seni gerçek anlamda dinleyen biri var. art niyet beslemeden, kıskanmadan, senin için en iyisini isteyerek dinleyen biri. farklı üsluplarımız var ama herkes kendince argüman yürütüyor. ama bunların hepsi doğru bir dinlemeyle mümkün oluyor. en azından benim için öyle.

sanırım insan en yakın, en içten, en can arkadaşından, araya ne girerse girsin; kopamıyor. biraz ara veriyor belki sadece. biraz dinleniyor da denilebilir. diğer arkadaşlıklar birer ilizyondan ibaret.

arkadaşlarınızdan belki kopacaksınız, belki kopmayacaksınız. ama kopabilecek arkadaşlıklardan kaybettiğiniz bir şey yok temelde. tecrübe ediniyorsunuz en kötü ihtimalle. kopamayan arkadaşlıklar ise bambaşka bir kazanım. ikisi de normal olan bence. siz de sorun olduğunu düşünmüyorum.

Benim ilkokuldan kalma sürekli görüştüğüm iki arkadaşım var. Büyük ihtimalle yakın çevrelerde oturduğumuz içindir. Liseden kalma sürekli görüştüğüm 3 4 kişi var. Bunun da nedeni yine yakın çevrelerde oluşumuzdandır.üniversiteden yeni mezun oldum. Herkes kendi evine gittiği için düzenli görüştüğüm kimse yok. Telefon trafiğinin de git gide azalacağını düşünüyorum.

Benim ilkokul yaşlarında tanışıp da halen arkadaşlığımın devam ettiği kişi sayısı sadece bir.Arkadaşlığın devam etmesi derken kriterim haftada en az 1 defa bir araya gelmeye çalışmak, buluşmak için iki tarafın da istekli olması.Tüm olanaksızlıklara rağmen bir araya gelmeye çabalamak.

Onun dışında eskiden aynı iş yerinde çalışıp iş değiştirmeler nedeniyle ayrıldığımız ama 1-2'siyle haftada bir telefonlaştığımız, en geç 2 ayda bir mutlaka görüştüğümüz 4-5 kişi var.

Arada dönem dönem arkadaşlık ettiğimiz ama arama sorma faslının şu an devam etmediği onlarca kişi var.

Yıllar geçtikçe, hele evlendikten sonra yeni arkadaşlar edinmek çok zor oluyormuş.Yakın arkadaş bulmak sevgili bulmaktan daha zor bence.Bu işin çözümünü bulan varsa bana da haber versin.

1 tanecik. ortaokulda tanıştığım arkadaşım, 2006'dan beri en yakın arkadaşım kendisi.

bi tane liseden vardı, geçen haziranda tamamen bitti arkadaşlığımız mezuniyet törenine gidemedim diye :))

başka da yok.

sorun sende değil bence, bak çok güzel yazmışsın insanın hayatının farklı dönemlerinde farklı bir bireye dönüştüğünü.

bilinçaltın bunu istiyor ?

Uzun süredir mastürbasyon yapmıyorsan normal.

Edit: Düzenli bir cinsel hayata sahip olman, yüzde yüz tatmin olduğun anlamına gelmez. Ayrıca, düzenli seks hayatı olan insanlar da mastürbasyon yapabilir. Yasak olan her zaman heyecanlıdır. Rüyanda farklı kişilerle seks yapıyorsan hissettiğin şey "aldatmak hazzı" da olabilir.

birisi fazla 31 çekiyorsun birisi uzun zamandır çekmiyorsun demiş. her kafadan bi sesi. rüyalar böyledir koçum.

rüyadaki aşık olmak gerçek hayattaki aşık olmak da aynı değil. rüyanın olayı bu.ş

ya rüyalar çok garip değil mi. işimize gelenleri bilinçaltımızla ilişkilendirip işimize gelmeyenleri "nalakası var ya?" diye öteye kovuyoruz. bu fiziksel bişey mi zihinsel bişey mi şimdi senin yaşadığın ben de merak ettim. çok ilginç.

yoksa "anca rüyanda görürsün!" dedikleri bu mu?

Ben bir kez rüyamda orgazm oldum ve o şiddetle uyandım, gerçekten hayatımda aldığım en büyük haz çarpı bin falandı.
Keşke bir kez daha yaşayabilsem :(
Ben de kadınım bu arada.
Sebebini bilemiyorum, ama birden fazla kez tecrübe edebildiğiniz için şanslısınız.

Bunu erkekler de kadinlar da yogun olarak yasiyor ve evet gerceginden cok daha tarifsiz bir haz veriyor. Bence nedenini nasilini dusunmek yerine tadini cikarmalisin.kesin omarak soyleyebilecegim tek sey bu kesinlikle guclu libidonla ve fantezi dunyanin gercek hayatinda yasadiklarindan daha derin ve daha edepsiz ve ucsuz bucaksiz olmasiyla ilgili.masturbasyon veya iliski sıklıgınla ilgisi oldugunu sanmiyorum.ben kadin degilim ama bu uykuda yasanan hazzi cok isteyip gunduzden kendimi kurup gecesinde bunu yasadigim oldu.o yuzden hep sunu savunurum.asil seks beyinde yasaniyor.

Ben öyle arzular şelale rüyası görmüyorum. Ama rüyada böyle senin gibi öyle tahrik edici görüyorlarmış


Nadirsiniz yani

Uyurken oyle bir seviyeye ulasabiliyorsaniz gercek hayatta da o potansiyel var demektir. Gercekte ulaşmak isteyip elde edemediginiz hazzi ruya araciligiyla yasiyor olabilirsiniz.

Ruya/gerçek haz orani: ruyada daha sık, gercekte daha yuksek.

Bununla ilgili bir rüya ve nörolojili bir kitapta şöyle diyordu. Uyuyunca bücut rahatlıyor ve REM uykusu sırasında vücuda kan dağıtılıyor. Haliyle genital kısımlara da kan gidiyor ve uyarılıyorsun. Çeşitli nedenlerle seksli rüya görülür (ki bu sevişme isteği ile orantılı olmak zorunda değil), ve tam o sırada yeterince vücut gevşemişse orgazm da olur. Orgazmın aşırı şiddetli olma nedeni, vücudun aşırı rahatlaması. Kah eşinizle birlikteyken kah günlük hayatta stresten dolayı kasılıyorsanız, bir süredir stresli ve düşünceliyseniz vücut kendi kendini özgür ve rahat bırakınca, kan da dolunca olması normalmiş. Bu arada yaşadığınız, hissettiğiniz şey rüya değil, gerçekten yaşıyorsunuz. passive aggressive'in dediği doğru imiş.

Edit: Benzer bir iki şey buldum.
www.quora.com
vaginapagina.livejournal.com

Sevişme rüyası gördüm ama sonu gelmedi bende. Millette varmış ama

çok nadir bana da olur bu, orgazm olmaz da uyandığımda serseme dönmüş olurum vay bee o neydi diye. ama benimki mesela şöyle oluyor, her şey süper ideal oluyor "rüyamda" çok fazla zevk alıyorum neredeyse hiç almadığım kadar ve rüya gibi bir sevişme oluyor falan, psikolojik yönü baya baskın oluyor yani olayın uyandığımda beynim "zevk zevk zevk" diye kendine gelememiş oluyor.

erkeğim ama ben ve düzenli cinsel hayatım yok.

Bana da oluyor bu ve orgazmın şiddetiyle uyanıyorum. Aslında kadınlarda pek duymadığım için acaba benim mi başıma geliyor sadece diye düşünüyordum :)Kimse bahsetmiyormuş demek ki. Her zaman olmasa da gerçek hayatta da rüyadaki kadar şiddetli orgazmlar yaşadım. Passive aggressive'in söylediği doğru bence.

Düzenli cinsel hayatında kafandakileri tatmin edemiyorsun muhtemelen.

bir gay olarak en iyi cinsel deneyimlerimi rüyamda yaşamışımdır hem de istediğim kişilerle bazen de hiç tanımadıklarımla.

üç harfliler şey yapıyor olmasın.

Buzdolabı koydugun suya bir cubuk tarcın koy efsane oluyor basit ve etkili

Kirmizi erik kizilcik visne gibi taze meyveleri istegin kadar sekerle kaynat, taneleri suzgecten gecir sonra buzdolabına. Ondan sonra ister oyle ic, ister votkayla karistir ister maden suyuyla gazoza dönüştür.

Senin tarifte koku kalmamasinin sebebi buyuk ihtimalle aromali paker cay kullanman diye dusunuyorum? Dogrudan kusburnu ve bogurtlen kullansan kokunun kaybolmamasi lazim ertesi gune.

bi şişe baileys i dolaba koy güzelce soğut. sonra şat bardağına doldur, üzerine bitter çikolatanın filetosunu çıkartmak suretiyle rulo çikilops veya rende çikilops koy. afiyet olsun.

süt+protein tozu+nescafe+buzu güzelce çalkala, büyük bi bardağa koy, üste yine çikilops, pipeti bi tane çileğin içinden geçir bardağa salla.
www.youtube.com

Estağfurullah, ne demek, önemli değil, lütfen, vb.

1. Ne demek
2. Rica ederim
3. Sen de
4. Siz de
5. Eyvallah

sirali yazdim ama samimiyet seviyesine gore karisik da cevaplanabilir. hepsini ayni anda kullanmamak lazim ama..

Çok samimi olduğum kişiler bunları bana demez pek, dedikleri zaman da şakayla "bi daha benden bi şey isteme ama" falan deriz birbirimize, ama arada resmiyet varsa "ne demek" veya "önemli değil" diyorum.

Rıca ederım hepsi için en uygunu.

Ben genelde teşekkür ediyorum karşılık olarak da.

4.bp.blogspot.com

Bu.

edit: ama daha mütevazi bir biçimde gülümsüyorum böyle pişmiş kelle gibi değil daha anlık oluyor ayrıca.

Genellikle estagfurullah derim.

hi hm derim, asla dinle ilgili ifade kullanmam. Cok da kibar olmam gereken yerde "Rica ederim." derim ama ornegin biri icin kapiyi acarsam kucuk bir seydir "hi hm" diyorum.

Rica ederim
Ne demek
Bi sey degil canim nolacak

ilk 4 - ricæderim
5. - eyvallah

"Rica ederim" diyorum.

1 önemli değil
2 önemli değil
3 sen de sağol
4 siz de sağolun
5 sağol

rica ederim

Eyvallah genelde

Hepsi için çok farklı şeyler söylemiyorum ama yakınlığıma ve ne için teşekkür ettiğine göre "Rica ederim", "Ne demek, her zaman", "Lafı olmaz", "N'olcak canım" ve göz kırpma/havadan öpücük gönderme şeklinde sıralayabiliriz. Bazen şaşırıp ben de teşekkür ediyorum. Bazı kereler "Doğum günün kutlu olsun" diyen birine "Senin de", "İyi yolculuklar" diyene "Sana da" demişliğim vardır. Yalnız, "Allah razı olsun" denirse, "Sağ olun. Sizden de" derim.

Yabancıya: rica ederim
Arkadaşa: ne demek yahu, lafı bile olmaz, aşkolsun yav, asıl ben teşekkür ederim
Amire, büyüğe: estağfurullah

ayıpsın karşim

bullshit as fuck

Uyduruk. Açıklayacak bilimsel bir yönünü bulamadım.

Oyle bir sey yok. Duygular gen ekspresyonunu etkilese bile, yan odaya muhurlenmis dnayi etkilemek diye bi varolus tarzi yok. Dna nedir nasil izole edilir biraz video falan izleselermis keske yazarken.

site ve yazı zaten sıfır bilimsellik de kaynak diye paylaştıklarının çoğunun da yazıyla alakası yok. birisi görüp entry yazıyor da bunu "ufuk açacak" görüp ekşi şeyler'e taşıyan hıyarı tanımak isterim ben.

(bkz: pseudoscience)

Taban tabana zıt olsa "Ben nerede hata yaptım?" diye düşünürdüm herhalde. Ancak benimle birebir aynı fikir ve inançları benimsemesini de beklemezdim, hatta istemezdim de. Özgün olsun isterdim.

Benden farklı ise oturur görüşlerimizi paylaşır, geliştiririz. Benim tam tersim olursa küçük yaşta düzeltmeye çalışırım, büyük yaşta yaşıyor mu diye kontrol ederim.

Tam tersi derken şimdiden örnek verirsek siyasal islamcı, yobaz, akpli falan gibi.

Karışmam diyecektim ama @vegas'ın cevabını okuyunca biraz şunu düşündüm, müslüman olabilir ama yobaz olmaması için elimden geleni yapardım. Hangi din veya siyasi görüşü benimserse benimsesin; çağdaş, özgürlükleri kısıtlamayan, eşitlikçi vb. özelliklere sahip olmasına uğraşırdım.

Ben ateistken cocugum yobaz olmuşsa demek bu cocuga hicbi sey ogretememisim ne bicim cocuk yetistirmisim diye üzülüp kendimi suclarim ama evlat neticede bi yerden sonra kabullenip laf sokup dalga gecerim en fazla.

Benim çocuğum sonucta atsam atamam satsam satamam. Yobaz olacağını hiç düşünmediğim için çok da bir şey demem heralde yazacaktim ama öyle olursa isim zor,iliskiyi kesemem ama biraz seviyeli bir ilişkimiz olur sanki.

böyle konularda çok rahat konuşmak istemem ama cidden hiç fark etmez; sadece iyi bir insan olsun, evrensel ahlaki ve etik değerleri önemsemese dahi saygı göstersin, yeter. dindar ise hakkını vermeli, ateistse de "bakın, ben einstein'ın günümüzdeki temsilcisi olacak kadar bilim aşığıyım; bilim benden sorulur, sizi cahil yobazlarrrrrr!!!!" gibi çok sığ ve ego kokan cümeleler kurmamalı burada olduğu gibi.

Tam tersim bir görüşe sahip olursa, aklıma ilk gelen şey 'Demek ki çocuk bana tepki olarak böyle oldu ve bana karşı gizli nefreti var. Benden intikamı böyle alıyor herhalde' olur. Anne olarak iyi bir anne olmadığımı, kaybettiğimi düşünürüm. Çocuğa şiddet mi uyguladım, çok mu baskı yaptım, çok mu helikopter yetiştirdim, çok mu hayatına müdahalede bulundum da kaçışı orada buldu derim.

Onu bir şeye zorlamam, kimseyi rahatsız etmediği ve herkese saygılı olduğu sürece ne olursa olsun. Gerçi bir yaştan sonra müdahale edemem. Tut ki benim çocuğum IŞİD'e katıldı; ne yapacağım. Belli bir yaşta kulağından çekip eve getiremem ya. Ağlaya ağlaya psikolog yollarına düşerim 'Ben şimdi ne yapayım' diye.

Küçük yaşta ise sakin olmaya çalışırım. O yaşlarda arayışlar bol bol olur. Korkutup nefret ettirmektense 'Neden' diye falan sorarım sanırım. Belki arkadaş çevresinden ezberleyip gelmiştir ya da arkadaşları öyle diye o da öyledir. Arkadaşları ile arası bozulsun istemem, nasıl olsa o arayış dönemi sakin sakin geçecek. O aralarda konuşmaya çalışırım herhalde.

Anarşist ve ignostik olmazsa çocuğumu şefkat odunuyla döverim.

Iyi gidiyor. Gecen yil Los Angeles'a yanima geldiginde 3 hafta harika gecmisti. Giderken dayanamadim havalimaninda agladim. Simdi yine yanindayim da firsatin farkina varamiyorum. Isten dolayi cok az konusabiliyoruz.

sevgilim yok. fakat olsa da böyle eziyet bir ilişki istemezdim. tartışma, kıskançlık falan.

hayatı daha da zorlaştırmaya gerek yok. ilişki dediğin o kadar yıpratıcı olmamalı.

yok ki :(

ilişki, sevgililik denilen şey insana hayatındaki huzur veren kısım olmalı. okul, iş, güç vs gibi günlük uğraşların verdiği stresten insanı arındıran şey sevgililik olmalı. ilişkiniz gündelik şeylerin üzerine size ekstra stres, sıkıntı yüklüyorsa ayrılın.

başka bi şekilde daha söylemek gerekirse; hayatı birkaç çeşit yemekten oluşan bi akşam yemeği gibi düşünürsek, çorba, ana/ara yemek, salata vs yi aile, iş, arkadaşlar vs gibi düşünürseniz sevgili bu yemekteki tatlıdır. tatlı opsiyoneldir. mantıklı birisiyseniz sevmediğiniz tatlıyı yemezsiniz. hayatınızı mahveden ya da daha da zora sokan ilişkiyi de bitirirsiniz. bu kadar basit. kimse kimseye katlanmak, başkasını kabul etmek ya da hayatında birisini tutmak zorunda değil. sizden ayrılmak isteyen birisine dahi neden diye sormadan ok deyip geçin. zorla yenilen tatlı, tatlı gelmez. hatta kilo yapar sağlığa zarar verir :)

abi yanlış anlama da bu yalnızken çok güzel kafası hiç mantıklı değil.

eskiden olurdu evet başkalarıyla, hatta ben bunu kaçınılmaz bir ilişki dinamiği olarak görürdüm ama şu an hiç olmuyor akıp gidiyor her şey sorunsuz bir şekilde zaten öyle olunca da ilişki dediğin şey zevk veriyor mutlu ediyor yoksa yaşadığın şey ilişki adı altında eziyet oluyor.

Şu an yok, ilişkim olmasını da özledim artık valla.

Eski ilişkimi düşünüyorum da aşırı kıskançlık, kavga falan olmuyordu pek. Çok nadir birkaç kavgamız olmuştu 3 4 senede.

Sizin söylediğiniz gibiyse, rahatsız ediciymiş gibi o.

tartışma kıskançlık dozunda olduğu süree ilişkinin heyecan verici taraflarıdır, süper sorunsuz ilişki aşırı sıkıcı. o ne lan?

Eh oluyor tabii hepsi.

Iyi gibi, son bir senedir baya duz bir cizgi tutturduk. 3,5 seneden sonra artik kavga edecek bir sey bulamiyoruz, kiskanclik da cok olmuyor. "Su kim, oyle mi dedi, ha dikkat et ben bu kisiden cok hoslanmadim" konusmasi geciyor en fazla, ustune ikinci defa konusmuyoruz bile. Sanirim kendimle iliskideyim adjdjjd.

Boyle olunca da hic yipratici olmuyor, ayni zamanda en arkadasim.

3-5 ayda bir falan tartisiyoruz. Oyle kiskanmali kusmeli tartismali iliskim olsa bunla mi ugrasicam diyip kaçarım zaten.

Bazen iyi, bazen kötü.
Tartışmalar oluyor zaman zaman. Zaman zaman bıkıyorsun da ama yukarıda bir arkadaşın da dediği gibi ilişki denen şey hayatın huzurlu kısmını oluşturmalı. Yani kavga etmek, bazen gerçekten önemsiz bir şey olabiliyor. Birbirini kırmadan eften püften kavga edip sonunda birbirine gülüyor da olabilirsin; kıskançlığını dalgaya vurarak huzur kaçırmadan gözdağı verip yine sonunda birbirine gülebilirsin. Yeri gelir 1 saat, yeri gelir 1 gece küsebilirsin de...

Şahsi kanaatim sorun olan kısmın bu davranışlar olmadığı. Nasıl ki kavgasız, kıskançlıksız, hep barışık mıç mıç ilişkiler en iyisi en huzurlusu olmuyor; yukarıda bahsettiğim şeyleri yaşadığın ilişki de en kötüsü ve huzursuzu olmaz.

Kiminle yaşadığın, nasıl yaşadığın, tahammül sınırın önemli bence.

Birbirini kırıp dökmüyorsan, üzmüyorsan, bunaltmıyorsan o ilişki diğer şeyler olsa da iyidir, güzeldir bence.

Tartışma o kadar da fena bir şey değil, kıskançlığı yeri gelir sen de yaşarsın ama nasıl yansıttığın, nasıl tartıştığın ve tahammül edip edemediğin önemli işte.

gereksiz tartışma çıkarmamayı ve parçası olmamayı öğrendim. bu karşımdakinin davranşına hehe deyip geçiştirmek değil. cidden mantık ve akıl ile olayı analiz ederek sakin kalarak tartışmak ile oluyor.

kavga-ayrıl-barış bunlar ilişkinin çivisini çıkarır. bir defa kavga barışma ayrılma yaşandığı zaman devamı geliyor o yüzden o ilk ayrılığı asla yaşamam. ayrılacaksam da bu düşünülmüş bir karar olur ve geri dönmem. karşımdaki de bu tavrımı bilir yok yere olay çıkarmaz ayrılmaz.

bu tip şeylere dikkat edince ilişki yük olmuyor insan hayatına. yük olacak insan da aslında zaten baştan belli ama biz öyle olmayacağına kendimizi kandırarak inanıyoruz. bunu yapmamak lazım.

sevgililerinizin sınırlarına saygı duyun. x bir durumda onun bir davranışı size uymuyorsa bile "bu onun isteği" deyip çok zorlanmayacaksanız bunu yapın. yani "düşündüğünüzü" boş verin, onun istediğine odaklanın. çünkü her insanın sınırları vardır. o sizin bir uzantınız değil. genelde öyle algılandığından "benim uzantımın bu hareketini beğenmedim" diyerek abukluyor insan.

2 ay deneme suresi olur genelde ve sozlesmede de yazar eger oyleyse tazminatsiz falan ayrılabilirsiniz.

Peki tazminat varsa da sözleşme tarihinin henüz içerisinde bulunmama durumunun bir faydası olabilir mi

merhaba benım basıma benzer bır durum geldı cok arastırdım. sozlesmelerde genelde deneme ıbaresı oluyor. ve o yuzden karsılıklı fesh edılebılıyor. fakat karsı tarafla net olmadan fesh etme derım. onlarla ımzala sonra fesh et.

bızım tazmınat 7bın lıraydı ama baslamadan fesh edılebılıyor.

Yardımlarınız için çok teşekkür ederim. Sanırım firmanın teklifini açık kapı bırakarak reddedeceğim. Belki böyle bir fırsat bir daha gelmez ama hem konum dolayısıyla zaman , hem de serbest çalışma şartlarımı etkileyeceğinden ekonomik olarak da dezavantajlı duruma düşeceğimden (daha yüksek bir miktar teklif etseler de başka firmalarla freelance çalışamayacağımı söylüyorlar bu durumda kolej daha avantajlı oluyor ) bu kararı aldım. Tekrar teşekkürler arkadaşlar.

İki kadın görümce ve kaynana çok tehlikeli gelini kabullenmeleri zaman alacak. Sen nişanlının yanında ol yalnızlık çekmesin. Kız sonuna kadar haklı

okumadım ama anne mühim.

zeynep haklı.

bende anne her zaman haklıdır diyecektim ama annen haksız.
kızı götürecekler.
perde, kolye, yüzük bunlar önemli.
hacı perde alacak kızı niye götürmüyorlar böyle saçmalık mı olur:))
allah yardım etsin.
bu kadınlar adamı deli ediyor yemin ederim ulan hayatımda kimse yokken ne güzel mutlu mesut bir adammışım aklıma sokayım gram huzur yok her gün kavga..bak sinirlendim şimdi.

İkisini birbirine kirdir.

SENİN anlattığın şekliyle zeynep hanım sonuna kadar haklı. annenin ve ablanın yaklaşımları çok art niyetli ve elalemi kendi gibi / çocuk gibi sanıyor. annengile burnunu sokmamayı / kendi başlarına iş yapmamayı öğreteceksin bence çünkü yarın da oğlumun evi değil mi istediğim zaman gelir kalırım moduna gireceğe benziyor. zeynebin yerine bir kez daha sinir oldum.

Bir araya gelip hiç vakit geçirmediler mi? Benim bildiğim nişan alışverişine kız götürülür ve o ne beğenirse o alınır. Doğum günü hediyesi değil ki sonuçta bak bakalım beğenecek misin diyebileceğin bir şey olsun. Beraber vakit geçirin bir gün. Kızı ablana ve annene ısındır.

zeynep haklı

@dissendium abi hayret ettiğim nokta da bu, ailelerimiz 8 yıldır tanışıyor ve sürekli gidip geliyoruz zaten. Başkası bi şey deyince güzel gelinim diye bahseden annem, niye böyle yapıyor anlayamıyorum. Ben bilmiyordum böyle gösterilmesi gerektiğini falan, annem gerek yok demişti ne bileyim ya. Bi de diyor ki o hafta doğumgünüydü, ben onları doğumgünü için aldım ama düğünde takacağım, kitlendim bi şey diyemedim.

Bu da şöyle doğumgünü hediyesi aldık bi şey alma dedi almadım (meğer bunlarmış), doğumgününe evlerine gittik, ben bekliyorum ki hediye çıksın çıkmadı, sonra evde sorunca düğünde takacağız işte dedi. Bi de kızdan trip yedim doğumgünümü önemsemedin diye.

Zeynep haklı.
Geleneklerle zerre işi olmayan bir insanım ama bu memleketin örf ve adetleri bu tarz alışverişlerin kaynanalar, gelin, varsa abla kardeş ile vs yapılmasını gerektirir. Takıları nişanlınız beğenmeliydi. Açıkçası perdeleri de kullanmasa sonuna kadar haklı. Kendi evinde kullanacağı şeyi başkasına mı soracak?

Anneniz ve ablanız kendi kayınvalidelerinden gördükleri sinir bozucu şeyleri nişanlınızdan çıkarıyor gibi. Ya da kontrol manyağı olmuşlar. Nişanlınızı destekleyin bence. "Bak ben şimdi senin yanındayım, düğün müğün bitsin annemlerle de aramızı düzeltelim e mi" deyip orta yolcu olun derim ben.

Evi siz almışsınız sanırım. Bence aileniz kıza bu konuda içerli hani oğlumuz ev bile aldı daha ne diye nedense ben öyle hissettim yoksa kızın kullanacağı evdeki perdeleri kızdan habersiz seçmek akıl karı değil.

valla kusura bakma da annenle ablan çok fena. zeynep haklı. anneni ablanı çift işlerinize karıştırma derim. bundan sonra hayatını zeyneple yaşayacaksın.

@zeynep +1

Sen ve Zeynep'in kalacağı eve anne ve ablanın kafalarına göre perde alması, duşakabin tercihine karışması, gelinin düğünde takacaklarına karışması çok saçma. Ben gelinlerin saçma telaşı modunda bir şey bekliyordum, tam tersi çıktı.

Annende tipik bir "oğlumu başka kadına kaptırıyorum ve o ona yeterince iyi bakamayacak" bakışı var. Türk annelerinin ortak bakışı. Biraz da dışlanmışlık hissi var. Her şey mükemmel olsun istiyor ama kendi kriterlerine göre mükemmel. Benim annemde de o süreç geldiğinde olacak herhalde. Şimdilik aksini iddia etse de. O yüzden Zeynep'i süreçle ilgili haberdar edip, anneyi de gelin konusunda ve dışlanmışlık konusunda içini rahatlatma ve sözlü telkin yoluna gidebilirsin.

Zeynep'e konuyu açtığın için ondan lojistik destek alabilirsin. Yani o annene gidip alışverişe çıkmak, onun bol bol fikrini almak yoluna gidebilir. Tabii bunları kendisinin kesin fikri olmayan konularda ve annenle hemfikir olabildiği alanlarda yapması gibi. Örnek veremedim şimdi. Ben mesela yatak örtüsü derdim azıcık bile umrumda olmayan ev eşyası olarak gördüğüm için ama kadınlar için anayasanın değiştirilemez maddesi gibi olabiliyor sanırım o. Belki beyaz eşya?

Bu arada kusura bakma ama ablanın kahve falı büyük terbiyesizlik.

annen ve ablanla konuştuğun sahneler kafamda tam olarak şu şekilde canlandı -> llcdn.listelist.com

zeynep sonuna kadar haklı. allah yardımcın olsun..

ablan fena. kıskanıyo bariz.

annenin bu tarz davranışlarında ablanın etkisi varmış gibi geliyor.

ailene rest çek ama zeynep çakmasın.

Nişanlınla senin oturacağın evin perdesine duşakabinine annen ablan niye karışıyor ya, ne alaka amk. Olayda en büyük suç sende. Annenin ve ablanın saçmalıklarına engel olması gereken ve onları kontrol altında tutması gereken sensin. Hani iki taraf da irrasyonel davranıyor olsa "arada kaldım" deme hakkın olur da bu olayda senin savunman gereken taraf çok bariz ortada. Kuracağın aileyi doğduğun aileden koru.

zeynep haklı +1
o evde onlar değil siz yaşayacaksınız. alınan takıları onlar değil zeynep takacak. bişeyler yapılacaksa gelin kıza sorulur bu böyledir. ayrıca annelerin bu tarz şeylere karışmasını da aşırı itici buluyorum. fikir istenirse belirtsinler kız yanlış da yapıyor olabilir bırakın tecrübe etsin biraz para kaybetsin dünyanın sonu değil ya.
oğlan anaları böyle malesef türkiyede. ama sen annenlere karşı gerçekten bi mesafe koyamazsan evliliğinde çok daha büyük problemler seni bekliyor şimdiden söyliyeyim.

Zeynep Bacı haklı. Sonuçta evi siz kullanacaksınız ve siz oturacaksınız. Onun ve sizin birlikte düzenlemeniz, ondan habersiz iş yapmamanız gerek.

Ancak, bu nişan döneminde kalacak, evliliğe yansımayacak düşünüyorsanız çok fena yanılıyorsunuz. O zamanda evinizin anahtarının yedeği olsun mu, istediği zaman girsin mi tartışmaları olacak.

Şu ana kadar hep ailenizle mi yaşadınız, aynı şehirde misiniz bilmiyorum ama bu tarz anne ve görümce tepkileri ‘Elalemin kızı oğlumu üzüyor’ diye görünür ama derininde ‘Oğlumuzu bizden uzaklaştırıyor, oğlumuzu bize düşman edecek’ paniği yatar. Kendi doğurup bugünlere getirdiği oğlunun hayatında hala kraliçe olabilmek ve söz sahibi kalabilmek için hayatıyla ilgili kararları zorlar. Çünkü annenize uydukça, onun dediğini kabul ettikçe rahatlar, ‘Oh, hala benim oğlum’ diye sakinleşir. Gelin inatlaştıkça, ‘Oğlumu benden koparmaya çalışıyor’ diye ona bilenir. Bunun birçok adı var ama annenizdeki bu yaklaşımı Nusret Kaya ‘ateş rahim’ olarak, başka insanlar başka terimlerle ve yaklaşımlarla açıklar. Siz Zeynep’in haklı olarak tarafını alenen tutarsanız, anneniz ve ablanız ‘Fesat kız, oğlumun aklını çeldi. Şimdi parmağında oynatıyor. Evladım hayırsız çıktı’ der. Siz Zeynep’le aralarını yapmaya kalksanız ‘Gördün mü fesat kızı. Oğlumu iki arada bıraktı’ der.

Bununla ilgili bir fıkra bile var: Bir kadın güne gitmiş ve arkadaşı ile konuşmaya başlamış. ‘Ah, komşu! Gelin öyle kötü çıktı ki anlatamam. Tutturdu tatile gidelim diye, oğlanın tüm parasını harcattı. Evde hiç yemek yapmıyor, her akşam dışarıda yediği parasını oğluma ödetiyor. Oğlum yazık, çalış çalış çok yoruldu’ der. Komşusu ‘E, kızın nasıl’ diye sorar. Kadın anlatmaya başlar. ‘Ay komşu, öyle hayırlı bir koca buldu ki, her istediğini yapıyor. Tatile gidelim diyor kızım, götürüyor. Evde hiç yemek yapmıyor, bir eli yağda, bir eli balda. Her akşam yemeğe başka bir yere gidiyorlar, kızıma hiç ödetmiyor. Bir de çalışkan ki, sorma’ diye. Bizim annelerin çoğunluğunun durumu bu.

Dolayısıyla siz ağzınızla kuş tutsanız Zeynep’i sevdiremezsiniz. Zeynep’in de bunun farkına varması ve haklı olduğu halde ailenin gönlünü çalması ve orta yol bulması gerek. Başka türlü anneniz illa ki ona karşı dolacak ama bir yandan da Zeynep hayatında hep annenle senin aranda orta yol bulmak durumunda kalacak böyle olursa da.

Bu arada anneyi sakinleştirebilirsiniz. Evlenince sizi kaybetmeyeceği yönünde teskinde bulunun. Zeynep'in düşman olmadığı fikrini örneklerle anlatmanız gerek.

sizin aile biraz kontrol manyağı gibi. zeynep haklı diyorum ben. abi sonuçta aldığınız evde yapılacak en ufak bir değişikliği kendisi yapmalı. annenizin veya ablanızın herhangi bir söz hakkı yok bu işte. eve perde diktirilecekse zeynep beğenir ve anneniz yaptırmak istiyorsa zeynep modeli annenize gösterir gider anneniz aynı modeli yaptırır. anne ve ablayı frenlemezseniz daha kötü şeyler olabilir. alın karşınıza sakin sakin konuşun ikisiyle de. ben ikinize de çok değer veriyorum ama o ev zeynep'le benim ve o eve ne yapılacaksa zeynep'in istediği gibi olacak, zeynep'e bir hediye alınacaksa gidip de ikiz çocuk gibi ablamınkiyle aynı olmayacak vs. ama bu arada zeynep'in yaptığı da çok ayıp. sonuçta aileniz ona hediye alıyor ve bu hatun kalkıp hediyeyi beğenmezlik yapıyor veya hediyeye laf atıyor. alırsın iki gün görsünler diye takarsın beğenmezsen de kenara koyarsın veya satarsın. ama burada kusurun yüzde 75'i sizin ailenizde yüzde 25'i zeynep'e ait bence.

zeynep haklı. kız kendi oturacağı evin perdesini haklı olarak seçmek ister çok net.

İlk kolye olayında haksız
sonuçta hediye olarak alınmış ama geri kalan tüm olaylarda hakli. Ablan da ortalığı karıştıran tipik görümce, asıl o kim oluyor? Zeynep'in yanında ol. Bu aile ile kimle nisanlanirsan nişanlan sorun yaşarsın çünkü.

Zeynep haklı.

Aileler tanışıyor olabilir, araları önceden çok iyi olabilir ama bazı anneler evlenme işi ciddileştiğinde otoritelerini koymak ve her şeyi kontrol etmek istiyorlar. Benim ailem de böyle.

Zeynep haklı tabii ki her kadın kendisi seçmek ister takılarını, perdesini, sürekli kullanacağı eşyasını. Annen ve ablanla oturup konuşmalısın bence yoksa bu kavgalar uzar gider bir zaman sonra annenler aradan çekilse bile siz bu olayların kavgasını baya bir süre yaparsınız, en azından bizim öyle olmuştu. Sonra olay karşılıklı senin ailen şöyle böyle şeklinde bir boyuta gidiyor ki gerçekten içinden çıkılmıyor. Bu güzel zamanları zehir etmesinler bence daha fazla.

Zeynep'e allah sabir versin. Bu işler gelinle beraber onun begendigi seye göre alinir. Arada hediye almaları normal de evimin perdesinin siparişini verseler ben o perdeyi ya yakarim ya da alin siz kullanın diye onlara veririm.

Anne her zaman haklıdır.

Ancak eşinizi (nişanlınızı da) korumanız, ezdirmemeniz lazım. Yoksa 40 sene "annen şöyle yaptı, ablan böyle yaptı" emdiğiniz sütü burnunuzdan getirir. İmkanınız varsa, annenizle ablanıza "siz karışmayın" deyin ve nişanlınızla kendiniz alışverişi tamamlayın. Beğenmediği şeyleri anında kırın atın veya annenize verin...

İnsiyatif almazsanız, aradan çekiliyim kendileri aralarında halletsin derseniz olaylar çok büyür.


.

zeynep hakli gibi.

oncelikle evdeki perdeleri toplayip ustune benzin dokup yakiyorsun annenle ablanin gozunun onunde. 'zeynepe sormadan cay kasigi bile almayacaksiniz' diyorsun.

zeynepe gidip begenmedigi ne varsa elinden alip esdeger miktarda parayi verip 'git ne istiyosan al kendine' diyorsun. (insallah paran vardir pmkfkfk)

iki taraf da bir aradayken 'bi daha dunya mali icin birbirinizi ve beni uzerseniz iki tarafi da silerim haberiniz olsun' diyip postayi koyup dolasmaya cikiyorsun.

ben olsam boyle yapardim en azindan. yatirim tavsiyesi degildir.

Hadi ilk kolye neyse hediye de beştaş diğer kolye perde falan. Annen ablan haksız. Kızın gönlünü al bir şekilde.

yorumları okuyup inanamadım. bence Zeynep sadece ev için seçilecek eşyalar konusunda haklı, alınan hediyelere bikbik etmesinde haklı bir yan göremiyorum. daha neler ya, bir sürü arkadaşım evlendi hiçbiri de düğünde ne takılacak ne alınacak filan gidip şımarıklık yapmadılar. sonuçta hediyedir, anıdır. uzatıp saçmalamanın lüzumu yok. haddini bilsin.

iki taraf da birbirinden uyuzmuş açıkçası, sabır diliyorum, üzüldüm. bir taraf kızı görmezden geliyor, diğer taraf hediyeye çemkiriyor falan abooov.

Ben de gelinin şımarıklığıyla ilgili birsürü şey dinlicez zannediyordum ki tam tersiymiş.
Zeynep haklı.
Ablan çok fesat annen de eski otoritesini kaybetme düşüncesiyle eline geçirdiği her fırsatta saçmalıyor gibi geldi.
Annen ve ablanla konuş.

nisanlina sabirlar diliyorum. yuzugu, perdeyi annenin secmesi nedir ya. ben olsam kosarak kacardim ailenizden kusura bakmayin ama.

Zeynep haklı. Bu sürtüşmeler hep oluyor, kaynana-görümce-gelin şeytan üçgeni gibi bir şeydir ve olan da aynen senin gibi arada kalıp kimseye yaranamayan er kişisine olur. Bu anlattıklarında Zeynep haklı gibi duruyor genel olarak ama bundan sonrası için zeynepin de haksız olduğu olaylar olabilir, önemli olan her olayda hakim gibi kim haklı/kim haksız diye bakmak yerine iki tarafın da senin hatrın için birbirine asgari bir saygı göstermesini istemek olmalı. Yoksa bu üçgenin içinden çıkamaz ve evliliği sürdüremezsiniz.

Yalnız ablanız felaket bir şeymiş, o kahve falını bana o şekilde bakmış olacak, ben orada üstüne atlardım, büyük terbiyesizlik yapmış. Nişanlınız yine iyi susmuş.

Bir de ablanız ve annenizin şunu anlaması gerekiyor, "zeynep kendisini bizim üstümüze çıkarmaya çalışıyor, bi haller oldu ona zaten" demiş ya ablanız, hah zeynep artık onların üstünde zaten, siz yeni bir aile kuruyorsunuz, önceliğiniz elbette zeynep olacak, çocuklarınız olacak vs yeni aile>anne+abla. Sizinkiler bunu kabullenmek istemiyor, bunun aksini göstermek için de kendi kararları ile sizin hayatınızı yönetmeye çalışıyorlar.

Sucun buyugu sende yalniz; dogruyu yanlisi biraz tartip iki tarafa da gerektigi zaman sert cikman lazim.

Hediyeye cemkirilmez, hediyeyi secmezsin, sana gelir.

Elalemin oturacagi eve -oglunun evi dahi olsa- cok burnunu sokmazsin. Ha illa sokacagim dersen de gelinini de pasa pasa cagirman lazim.

Kolayliklar diliyorum ama su asamada nisanlinin haklilik yuzdesi yuksek.

Altta yazan yorumları okumadım aynı şeyleri yazarsam kusur bilinmesin.

Çok net zeynep haklı annenler haksız. Bencilce ve düşüncesiz davranıyorlar. sakın kızı yalnız bırakma annenleri bir yerden sora savunma ihtiyacı duyarak. Takılan şeyler satılır hiç önemi yok en fazla takmaz kız. Ama perde nedir ya? Ben de senle aynı dönemde evleneceğim, aynı süreçteyiz. Düşünüyorum nişanlımın annesi ablası bunları yapsa diye, sinirlerim bozulur ama öyle böyle değil. O perde takı konusu dışında bunların bana saygısı yok, nedir bu diye sorgularım. Annenle ablanın suçu çok net.

Seni bu kadar strese sokarak bile hata ediyorlar. Burada en çok yıpranan sensin. Senin suçun da ailenin bunları yapmasına fırsat vermiş olman. Net bir şekilde konuş, tavrını yaklaşımını bilsinler. Zeynep istemez dersen Zeynep'e tavır alırlar sonuçta aile dışından biri. Ben bu perdeyi istemiyorum, görmediğim beğenmediğim şeyi evime takmam; ben düğünümde beğenmediğim takıyı evleneceğim kişiye takmam, taktırmam vs diye ailene yansıt. O net tavrını bilsinler görsünler ve cesaret edemesinler artık. Zeynep beğenmez dedikçe suçu sürekli Zeynep'te görüp yaptıklarını anne kız birbirlerini gazlayarak normal görüyorlar, Zeynep'i şükürsüzlükle suçluyorlar.
Onlara sorsan; biz takı alıyoruz beğenmiyor, evine perde yapıp masraf ediyoruz yardımcı luyouz burun kıvırıyor; bu nasıl kız başkalarının eline geçmiyor bu beğenmiyor vs vs... diyorlardır. Haklılardır yani kendilerince.

twitter.com

Zeynep haklı bence de. Hadi hediye olarak takı alınır(bunu giyecek diye bir zorlama olması saçma), ama kadının kendi evinde kullanacağı şeylere anneniz neden karışıyor mesela?

Aileniz biraz sizi kızın üzerinde görüyor veya sizi çok sahipleniyor gibi geldi bana.

Evlilikle ilgili beklentilerini düşük tut daha evlenmeden haklı bile olsa ailene posta koymaya başladıysa iş vahim demektir. Bu konuda hem aileni hem aile olmak kurmak istediğin kadını iyi tart seçimini ona göre yap. Evlenmedim ama çevremden biliyorum yakın arkadaşlarım ve kuzenim evlendi şu anda en heyecanlı en mutlu günleriniz olması gerekirken böyle bir strese girdiyseniz bence evlilik işini tekrar tekrar düşünün.

ablana de ki "senin yaşayacağın evi kaynanan düzse, takacağın takıyı kendi zevkine göre alamasan mutlu olur muydun?" annene de diyebilirsin benzer bir şey.

belki de zaten ablan böyle bir şey yaşadığından zeynep'in de öyle olmasını istiyor olabilir.

bana kalırsa ablanı özel olarak al karşına oturt konuş. bari anneni doldurmasın.
sen de 1 kez evleniyorsun, nişanlın da.
ve o evde nişanlın yaşayacak. o kız ses etmeyip her şeye tamam diyip 2 ay sonra söylemeden her şeyin yenisini de alabilir gayet ama öyle olmasını istemiyor, adam gibi olsun istiyor belli ki.

arada kalma evdekilere restini çek. "1 kere evleniyorum benim huzurumu kaçırmayın, bari bana azıcık saygı duyun" de.

benim düşünceme göre kuracağın aileye kol kanat germen gerekiyor. anne baba kardeşimiz de ailemiz tabii ki ama sen artık başka bir ailenin parçası olacaksın, tercihinle kuracağın bir aile. nişanlını da kendilerine karşı dolduruyorlar haberleri yok.

çok pasifsin. biraz annene ablana dur demen lazım. nişanlının hiçbir hatası yok burada neyin arada kalmasından bahsediyorsun. kızın oturacağı eve kızdan habersiz perde diktirip bir de o kim oluyormuş ne karışıyormuş ne demek lan. üste çıkmaya çalışan kız değil senin annenle ablan. nişanlın gene çok iyi bir kız emin ol şu durumlara yine sabredebileceği ölçüde sabrediyor.

deli misin kardeş? anneni ablanı karşına al da konuş. Habire nişanlına karışmak nişanlının perdesini seçmek,onun oturacağı evi ona göstermemek de noluyor. Ağzını açıp annenle ablanla konuşmazsan daha çok mutsuz olursun.Allah muhafaza nişanlını bile kaybedersin bu gidişle

Anne her zaman hakli diyenlerin yasi bes falan sanirim.
Zeynep hakli ve en haksiz sizsiniz. Bunun 'nasil olmali'si yoktur. Kendi evinizin perdesini annenizin secmesi size garip gelmiyorsa, annenizden ve ablanizdan bagimsiz bir 'aile' kurdugunzun farkinda degilseniz, gerektiginde ailenize karsi dik duramayacaksaniz, olaylara karsi kendi fikriniz yoksa ve ne oldugunu algilayamiyorsaniz evlenmemelisiniz. Siz kizin neye sinirlendigini anlamamissiniz, 'gormeyince sorun cikiyor' diyorsunuz. Kizin alyansini/bes tasini ablanizin secmesi size hic garip gelmemis (ki boyle adetler deli sacmasi bence).
Belki tek bir mantigi olabilir, eger dugun masraflarini tamamen anne-babaniz karsiliyorsa 'biz ne istersek onu yapariz' diyorlardir belki, ki yine de hos degil.
Ayrica evlendikten sonra bu anne abla cok salca olur +1
Zeynep buraya bunlari yazsa, bana boyle yaptilar dese, buradakilerden alacagi cevap cok net.

bence bu hikayede haksız kişi damat adayı. Herkes saçmalamaya başlamış.Sen bu durumda ortalığı sakinleştirmeliydin.El atmalıydın.

Ablan fena işler yapıyor, dizginleri ele almazsan devamını da getirecek gibi görünüyor.

İkisini birbirine kırdır diyenler hatalı, kesinlikle öyle bişey yapma.

Anne her zaman haklı değildir. Anne haklı olmadığı zamanlarda anneyi mümkün olduğunca kırmamaya özen gösterilerek çözüm bulunur.

Düğün öncesinde bu tür şeyler oluyor, sırf seninkilere özgü değil, erkek annesinde bi kıskançlık oluyor, doğasında var. Elinden başka türlüsü gelmiyor olarak düşün anneye kızıp bilenme ancak ablanda olması ablanın kişiliğiyle ilgili, onunki normal değil. Ablaya bi tımar gerekli.

Süreci akıllıca yönetecek olan tek kişi sensin. Dizginleri ele al. Yapılcak şeyleri önceden sor soruştur, doğrusunu öğren, anneye hele ablaya hiç bırakma. Ben böyle yapılmasını istiyorum de, Zeynep beğenmedi deme, biz beğenmedik de.

Sizin herşeye Zeynep'le beraber karar vermeniz lazım, evlenecek olan sizsiniz, o evde yaşayacak olan sizsiniz, alınanları kullanacak olan sizsiniz. Doğru olan bu.

Sen de kolayına kaçma, allahım al canımı demekle bişeyleri yönetemezsin. İki parça eşya almak değil olay, mesele ailene sahip olmak meselesi. Bu yaşadıklarınız daha başlangıç, huzurlu bir evlilik istiyorsan emek vermen lazım, emek verdiğin konuda başarılı olabiliyorsun, ne kadar emek o kadar iyi sonuç.

Mesela ablan inşaat işinde oyaladığında, münasip bir şekilde ablayı devreden çıkarıp işin devamını sağlayacak olan sendin. Abla kendi kolyesinin aynısını aldı demi, beğenmedik ya da beğenmedim diyeceksin. Ailenle konuşurken "sorun oluyor sonra" deme, nişanlının beğenmemesi değil sorun olan, sorun onun hiçe sayılması ona sorulmadan onun kullanacağı şeyin alınması. Sizin kullanacağınız perdeyi seçebileceğini düşünüp üstüne üstlük " bu kız kim oluyor " diyebilen bir ailen olduğu için nişanlını mümkün olduğunca ortaya sürmeden ilerlemek daha sağlıklı olacak. Bırak yaptırsınlar, beğenmedim onları asamayız de başka yaptırın de, yine beğenmezsem başka yaptırırsınız de. Kararlı ol, kararlı olduğunu anlasınlar. Aile içine karışamayacaklarını ne kadar erken anlarlarsa sizin için o kadar iyi olur.
Ailen nişanlını çağırmıyorsa siz nişanlınla gidip beğeneceksiniz, ailene biz bunu beğendik diyeceksin, "biz" demenden rahatsız olurlarsa ben bunu beğendim de.

Ben geçtiğimiz yılarda iki kız çocuğumu evlendirdim, önsesinde biri kız ikisi erkek kardeşlerimin evliliklerinde annemiz olmadığı için büyük abla olarak annemin vazifelerini de üstlendim. Soracağın bişey olursa memnuniyetle yardımcı olmaya çalışırım.

ek olarak:
Annenle konuş. Ablaya pas verme, biraz dışarda kalması gerekiyor onun. "böyle yaparsan seni dikkate almam hatta beni kaybedebilirsin" mesajını almasını sağla.
Annene;
"Bizim için uğraşıp didiniyorsun ne kadar teşekkür etsem azdır" şeklinde başlayıp teknik konulardaki tecrübelerine ihtiyacınız olduğunu vurgulayarak beğenme kısmını ikinizin yapmasını istediğini söyle. Hem anneyi onure et hem sınırlarını çiz.

Sürekli gönüllerini yapmaya çalıştığın için böyle oluyor.

Gelin haksızdır kesin diyerek geldim ama annen de ablan da çok bencil. Kızın evinin perdesine annen neden karışıyor ? Kızın takacağı kolyeyi neden ablan seçiyor ? İkinizin oturacağı evin tadilatından ablana ne ? Hadi annen klasik kaynana moduna girmiş, onun yaptıkları bir şekilde tolere edilebilir, oğlunun evi özenmiş diyelim, onu da konuşman lazım. Madem işin içinde bulunmak istiyor, kızın fikrini alması lazım. Ablanı tamamen işin dışında tutman şart, yaptığı çok ayıp, gidip kendi takılarının aynısından alması çok ayıp, burada ben iyi niyet göremiyorum, sanki kızı sinirlendirmek için yapmış. Kısaca elini masanın üzerine vur, herkesin çizgisini belli et. Anneni kırmadan, nişanlını üzmeden, ablanı karıştırmadan bu işleri hallet.

annen haksız, ota boka burnunu sokmaması gerekir, senin evinin duşakabininden ablana ne. 2 sene önce evlendim hem kendi aileme hem eşimin ailesine evlenmeden önce elinizi ayağınızı bizden çekin dedim. iki aileden de belli miktarda para alıp düğün nişan ev vs aklına gelecek her şeyi eşimle ben yaptık. annemler eşime hediye alacaksa kızım ister parasını verelim sen al gönlüne göre istersen beraber gidelim dediler. ben zaten hediye vs sevmediğim için hiç birşey istemiyorum diye başta belirtmiştim.

işin içine onun anası kaynı bunun dayısı teyzesi girdi mi cılkı çıkar. annenle konuş anne yardımların için sağol teşekkürler bundan sonra gerekli işleri biz hallederiz diye.

Zeynep haklı. şimdi ortada gelin kayınvalide görümce üçlemesi varsa kayınvalide ve görümcede mutlaka alttan alta bir art niyet oluyor ya. İlk kolye neyse ama sonraki yüzük kolye küpe falan usulen gelinin de yanında götürülmesi şeklinde olur. O beğenir ve öyle alınır.

hadi bunları da geçelim ablanız ve anneniz arasında "zeynep kendisini bizim üstümüze çıkarıyor" gibi bir yorum yapması olayı özetliyor aslında. kız evleniyor, ona takı alınıyor, onun evi düzenleniyor ama kendi fikri sorulmadı ve seramikler için bile ablanız beklendi diye sinirlenince üste çıkmış oluyor.

Yapmayın. nişanlınız ailenize saygısızlık etmediği sürece onu ezdirmeyin.

ıssız adaya falan git abi sen, sağın solun kezban dolmuş.

tipik anne inatciligi, her seyi ben bilirimciligi. maalesef zeynep yok sayilmanin siniri icerisinde ki hakli.

zeynep %100 haklı. kaynana görümce olmuşlar tam ya. sinir olurum bir insanın adına konuşanlara, annenle ablanın yaptığı da bu. başka biri adına karar vermek. bu kadın yetişkin değil mi? yıllarca kullanacağı şeyler için bir fikir alsalarmış gidip satın almadan önce.

ortalığı karıştıran da abla kişisi gibi geldi bana. anneyi dolduruyor, gelin kişisine de laflar hazırlıyor :) ben bile sinirlendim, konuşmaması kızması çok normal yani.

ablan ve annen haksız. zeynep'in de tek haksız olduğu şey belki ilk kolyedir. o hediye olduğu için mırın kırın etmesi gereksiz. ama geri kalanı... çok pasif duruyorsun açıkçası. ben zeynep'in yerinde olsam kendimi kimsesiz hissederdim. anne ve abla senin kanından olabilir ama yaptıkları şeyin saygısızlık olduğunu değiştirmiyor (ağır olduysa şimdiden özür dilerim) yani zeynep sizin ailenin bir parçası olacak ilerde, böyle lafların arkasından bile söylenmiş olması sıkıntı. yarın öbür gün nasıl birbirlerinin suratına bakacak bu insanlar? bence al annenin ve ablanı karşına konuş, zeynep şikayet ediyor filan da deme konuşurken, ben rahatsızım de, ben zeynep adına üzülüyorum de. zeynep rahatsız dersen, bu sefer sana ikisi çıkıp "o kız seni dolduruyor di mi" filan yapacaklar, daha kötü olacak.

yorumları şimdi okudum kassiopeia +10000000
ve loveless +1

Zeynep haklı. Allah sabır versin kendisine.

valla hiç 2-3 yıl dayanan farım olmadı. şu an beğendiğim bi renk var hemen hemen her gün onu sürüyorum, 6 ay dayanmıyor. ama bitmediyse atmazdım sanıyorum fondoten vs değil sonuçta. böyle şeylerde pek takıntılı değilimdir.

ayrıca birbirinin aynı olan far paletlerinden doldurumayın evinizi rica ediyorum, bence resmen para tuzağı.

Atmıyorum 10 yıllık farım var hala ilk gündeki performansını veriyor. Bence bunlar yalan, kokusu değişmediyse hiçbir şeyi atmam.

ekaterina + 1

10 yıllık farım da var. Kırılıp dağılmadıkça ya da yapısı bozulmadıkça kullanıyorum. Her gün kullanmıyorum. Yazın çok kullanmam. Kışın da kıyafetin rengine göre dört renk gölgeli karışım yaptığımdan kolay kolay bitmiyor.

atmıyorum

Hic attığım farim olmadi. Cok nadir kullaniyorum zaten yilda iki kere far surmek icin surekli far alip atmak manasiz geliyor. Performanslarinda bi degisiklik de gormedim hic. 10 yillik stick bi fondoten var onu bile cok nadir de olsa kullanıyorum. Eye liner rimel ve ruj cok eskiyse kullanmam herhalde.

Benim de 10 yıllık var ve kaç liraya aldığım farı bitmeden atacak kadar zengin değilim. Gözümün üstünde birkaç saat duran şeyin nasıl bi zararı olabilir bilemiyorum, anormal bir bozulma koku vs görürsem ayrı tabii.

ben de atmam 5-6 senelik farım var, sonuçta hergün far sürecek kadar yoğun makyaj yapmıyorum +10-15 farklı renk olunca cok sık bitmiyor.

elektrolit eksikliğine bağlı zihin karışıklığına yol açabilir. çok ağır eksikliklerde koma ve ölüme sebep olur. hiponatremi diye de bakabilirsin.

biyoloji ile hayatınızı kazanmanız için şanslı olmanız gerekir. odtü demişsiniz ancak tıp, veterinerlik düşünebilirsiniz. öteki türlü biyoloji okuyup memuriyete kasabilirsiniz.

ben katilmiyorum sans kismina. notlariniz iyi ise biyoloji, genetik, tip, arge gibi alanlardan yürüyebilirsiniz, ister akademik ister endüstride. endüstride not önemli degildir pek.

tr icinde pek sans yok ama, yurt disi odakli olacaksiniz.

öncelikle bilgim yok ancak tekrar hazırlanmak gözümde büyüyor o yüzden yazayım bir yer gitsin düşüncesi çok yanlış. hayatın boyunca çalışacağın bir iş seçiyorsun. 2010'da liseden mezun oldum. üniversite sınavına 3 defa girdim. birçok arkadaşım ilk yıldan yazdı bir yeri. onlar 2015'te mezun oldu ve hala iş arayanlar var. ben 2016'da mezun oldum. hatta 2017'de, 2018'de mezun olsam da sıkıntı olmazdı. öğrenciyken çekeceğin 1-2 yıllık zorluk hayatını değiştirebilir ki üniversite sınavına hazırlanmak hayatında karşılaşacağın en kolay zorluk. istediğini yaz tabii ama sınavı gözünde büyütme ve diğer alternatifi de düşün derim.

Ölüp bittigim baska bölüm olmadığı ve istedigim baska kosullari sağladığı icin biyoloji okumuştum. Okunabilir yani mezun olali birkac sene oldu keske biyoloji degil de baska bi sey okusaydım da demedim. Turkiyede arge diye bi sey pek yok yalniz. Bi de biyoloji angaryasi bol okumasi zor bi bolum. Mezun olmak icin harcayacagin cabanin yarisini universite sinavina tekrar hazirlanmak icin versen daha yuksek bi derece yaparsin.

Ben de lisede biyolojiye çok ilgiliydim. LYS denemelerinde 30 soruda 29 doğru, 1 yanlış yapmışlığım var ama iş alanı pek olmadığı için tercih listeme eklememiştim. ODTÜ iyidir, kesin iş bulurum diye düşünme. Fen-Edebiyat fakülteleri Türkiye için iş bulmak açısından hala riskli. Bizim dershanedeki bir hocamız Hacettepe mezunuydu ama günde 12 saat çalışıyordu. O da öğretmen olursan. Bence yolun sonunu net bir şekilde görmeden böyle bir yola girme. "Yolunu bulmak" deyimini hayatının hiçbir aşamasında kendine referans edinme.

sadece fen edebiyat icin degil tum bolumler icin mutlaka mezun ya da mezun olmaya yakin gpa yuksek-orta-dusuk olanlarla ayri ayri konusup mezuniyet/is durumu icin bilgi al. eskiler gecis olanagini bilmediginden tek sansin gibi konusuyor, sevmezsen degistirirsin bolumunu en kotu. motivasyonun yokken tekrar denemek yerine ingilizceyi halledip universiteyi gormek daha yararli olabilir. gelecek olumsuz senaryo icin; hala ben aslinda bunu istiyordum keske tekrar deneseydim demek yerine girdiginden itibaren ozel ders vermeye devam et. hem parani cikart hem de tekrar denemeyi dusunursen bilgilerini unutma.

Arkadaşım sonra bölüm değiştiririm diye Odtü Biyoloji yazmıştı ilk yılında. 10 yıl oldu bitiremedi. Bölüm değiştirdi. Bence kesinlikle ve kesinlikle yazma. 2. yıla kalmış biri olarak söylüyorum. Gerçekten çalışırsan 2. yılda çok yükseltebilirsin puanını

işini önemsiz değersiz görmek gibi olmasın da, ben ne bu işi işten sayardım ne bu kovulmayı kovulmadan sayardım. manyağın birine bir süre tahammül etmişsin hepsi bu. hiç takma boşuna.

çıkarmadan 2 ay öncesinde mobbinge başlayıp kendilerinden nefret ettirmişlerdi zaten ben ayrılmayı düşünüyordum ama çıkartmadan 1 hafta önce yapmadığım şeyleri yapmışım söylemediğim şeyleri söylemişim gibi dedikodu yayıp iftira atıp en son da kendilerine yakışan orospu çocukluğuna uygun bir tavırla çıkarttıkları için hem sinir olmuştum hem de garip hissetmiştim. işten çıkarılmam hayatımda iyiye dönük değişiklikler yapmama vesile oldu ama çıkarmasalar belki hala o boktan ortamda saçma insanlarla çalışıyor olurdum. iyi oldu yani.

Bir kez bir hafta çalıştığım yerden kovuldum. Kendim çıkacaktım zaten bugün yarın, işi hiç sevmemiştim. Fakat çıkarmak için sebebi yoktu, çıkarış şekli de sinir bozucuydu. ''siz artık gelmeyin. Yemek kartınızı alayım'' demişti patronun oğlu olan tikli lavuk. Herkes bezmiş, işten çıkıyor, yana yakıla adam arıyorlar ve beni çıkarıyor olması ilginçti. Geçmiş her işimde en verimli çalışan personeldim oysa.

Lakin kovulmak da bir deneyim. Bazı şeyler öğretiyor insana.

ben de garsonluktan kovuldum. benimki kısa mesajla olmuştu :D bir tartışma durumu olmamıştı. müşterilerden şikayet geldi üst üste, sonunda da işleten kadın "yollarımız ayırmamız ikimiz içinde daha iyi" şeklinde duygusal bir mesajla sktri git dedi.

rock cafe/bar sayılabilecek bir mekanda çalışıyordum. şansıma üst üste 3 gün farklı farklı müşterilerde sorunlar yaşadım. bir tanesi dışarı sigara almaya gindermek istedi. böyle bir uygulama yoktu, zaten mekanda sigara satılıyordu. kabul etmedim haliyle, o da beni şikayet etmiş. bir diğer müşteri grubu akşam için rezervasyonsuz gelip kafalarına göre bir masaya oturmuşlardı. onları göndermek için girdiğim diyaloglar sonucu şikaet etmişti.

haksız tabii ki ben olmuştum :D ama şimdi düşününce, o kovulma hayatımda okul/iş/şehir olarak birçok şeyi değiştirdi. iyi oldu belki de. o yüzden her kapanan kapı yeni bir kapıyı da açıyor. o an elbet insan üzülüyor, sinirleniyor vs. ben de çok emek vermiştim. ama emek kimsenin umrunda değil. bir laf var ya "sken sevilir, seven sklir" diye aynen o hesap.

kovulmak değil belki ama işten atıldım yaklaşık bir sene önce. mutluyum.

restoranda aşçılık yapıyordum şef olacak lavuk kendisinin yaşıtı olduğumdan yüreklilik gösterip diyemediklerini beraber çalıştığımız saf elemanı gazlayıp üstüme salarak mobbing uygulamaya başlamıştı. mesainin bitmesini bekledim saat 23. gittim, tamam bırakıyorum dedim. o gün kordinatör şef gelmişti bayram öncesindeydik bayramdan sonra bakarız durumuna demiş meğersem(yani bayramda eleman lazım sonra şutlarız demişler kısacası) bayram öncesi benim üstüme salınan elemanı tek başına bıraktım ezilsinler diye. umrumda da olmadı. kovulmak değil diyeceksin belkide ama bu kovulmaktır.

oc patronu yalakasi coktur, dert etmeye gerek yoktur.

almanya'da yuksek lisans sirasinda ogrenci asistanlik yaparken, sozlesmemi uzatmamisti professor. bir nevi kovulmak, kufrettim herkese durumlari anlattim :)

bir bahane uydurmustu kadin, ama yuzunden pislik akan sirp irkci bir kocasi vardi. onun yuzunden oldu. benim turk oldugumu duyduktan sonra surekli ters gitmisti bana, yuzume bir sey diyemiyordu, yaptigim islere sovup sayiyordu oc. dusunun kadin tarafi professor, erkek tarafi kadinin uzatmali asistani oldugunu dusunun. neyse herkese anlattim, bunlar ayni zamanda irkcilar dedim. tum bolum duydu.

Kusura bakma ama alemin enayisi sen misin? Üç senedir sigortasız çalışıp cepten tabak çanak ödemek nedir? Ara şikayet et tabi ki.

Ben de anlamadım niye bu kadar özverili davrandığını kesinlikle değmez. Böyle sömürülmeye devam edersin. Bence hiç üzülme daha iyisi olacaktır senin gibi çalışkan bir insan için. Valla hukuki durumları bilmiyorum ama bence şikayet et bir görsünler adam sömürmenin cezası noluyomuş.

iki kez, ilkinde -ki ilk işimdi- 1 mayısta işim olmadığı halde ofise çağırdılar, ben de misafirim olduğunu yine de acil bir durum olursa arayabileceklerini o zaman geleceğimi söyledim. ertesi hafta işten çıkarıldım.

diğeri de geçtiğimiz son bahardaydı. zaten mobbingin dibine vurmuşlardı, bir gün ik görüşmeye çağırdı istifa etmeni istiyoruz dedi ben de ikiletmedim. çıkarken ne şefim ne genel müdür tek kelime bile etmedi. çok pis beddua ettim ama, şimdi batma haberlerini bekliyorum. yakındır.

bence hakkını ara, içerde sakın paranı bırakma. babanın hayrına o kadar emek vermedin oraya.

Ben ilk iş hayatıma 2012'de spam mail atan bir fuar şirketinde başlamıştım, bunlara haber vermeden bir gün başka bir yerle iş görüşmesine gittim işe de öğlen yetişebildim, bir kaç gün sonra toplantı odasına çağırıp yollarımızı ayırıyoruz falan filan dediler. İyi de oldu benim için, sonra yurtdışına gittim.

Son iyi yıldır da çalıştığım iş yerlerinden kovularak ayrıldım. Birinde mobbing görmekten bıkmıştım, beni işten çıkarmak için savunmamı almadan uyarı veriyorlardı(eşek gibi çalıştım, uyarı alacak bir şey de yapmamıştım),imzalamadım ve evde otururken işten çıkarıldınız diye bir sms aldım.

İş arama sürecinde Allah'ım böyle manyakların arasına bir daha beni düşürme dedim ama düştüm. Orada da kadının biri sürekli beni ezmeye çalışıyordu,iş arkadaşlarım işle ilgili şeyleri benden saklıyorlardı, ilk aylarda çıkmak istedim, iş de bulmuştum, biz senden memnunuz dediler, sözleşmem olmamasına rağmen onları yarı yolda bırakmak istemedim, kaldım. Sonra bir gün patron "kaç ay geçti hala yapamıyorsun" dedi, ben de " yapamıyorum çünkü 4 yılda öğrenilen bilgiyi benim 5 ayda öğrenmem mümkün değil, memnun olacağınız birisiyle çalışın" dedim, o yavşak da " aa başka iş mi buldun,biz senden memnunuz" dedi, ertesi gün özel görüşmeyle işten çıkarıldım. Alıştım artık.

Ben de senin gibi ona buna yardım ederdim ama yapmamak gerekiyor. Dibimde candy crush oynayan, dating sitelerinde gezenler yıllardır hala oradalar.

Satış elemanının satış müdürüle, firma müdürüyle yattığı, herkesin görmezden geldiği, o hanfendinin hepimize patron kesildiği,işten anlamayan birinin başıma getirilip onunda işlerini yaparak benimle beraber 5 kişiyi daha yönettiğim ancak yönettiklerimden bile düşük maaş aldığım, oldukça rezil bir yönetim anlayışına sahip, sözde kurumsal, türkiyenin eeeen iyi ....ları arasında kendini gören, ik sının 2 yıllık mezun olduğu, satış müdürünün yalan beyanatla tüm sektör ondan nefret ederken deli paralara kendini sözde transfer ettiği bir firmadan kovulayazdııım kiiii ben kendim istifa ettim.
İstifa etme sebebim ise aynı pozisyonda çalıştığım ve iş öğrettiğim safozun bana, müdürüm bile işini yaparken "ama hiiç çalışmıyöğsun sendaağğ" demesi. Cevabım haa! çalışmıyomuyum! al amk sen çalış, yap işleri, gör ebeni diyerek istifayı basmak oldu. Zerre üzülmedim.

bir sürü gıda mühendisi var. kendini geliştirip iyi bir diyetisyen olabilrsin. malum obezite giderek artıyor.

benim puanım itü gıdaya yetiyordu, yazacaktım da. gıda mühendisi bi arkadaşım vazgeçirdi iş alanlarının dar olması sebebiyle. hacettepe sağlık bilimleri alanında en iyisi, ama mühendislik olarak ortalama bir üniversite. gerekli motivasyon tamamen size bağlı, olayın ciddiyetinin ne kadar farkındasınız? her şeyden soyutlanıp daha iyisini yaparım diyor musunuz?

eşim gıda mühendisi. ankara gıda mezunu.
gıda mühendisliğini tercih etmeni tavsiye etmiyorum.
özelde iş alanı dar, patronların yanında eziliyorsun. devlet memuru olmak istersen kpss'den çok yüksek puanlar alman lazım, 90-95 arası. eşimin kpssye çalıştığı dönemi ben bilirim. öss'den daha fazla çalışmıştı.

başka bölüm yaz. başka bölümlere puan yetmiyorsa 1 sene daha hazırlan.

Gıda mühendisliği okumasi cok zevkli bi bolum ama mezunu cok is alani dar. Burda esas soru gerçekten diyetisyen mi olmak istiyorsun yoksa olay gidayla ilgili bi bölüm okumak mi.

kardeşin yanlış yolda ama gönlünden geçeni yapmasına izin verin. Fizik mezunları hep dert yanar mezun olmak zor iş bulmak imkansız diye. Gerçeği nasıl bilemiyorum.

akademik kariyer yapmayacaksa fen edebiyat fakultesi bolumu secmesin. muhendislikte de fizikle ugrasir. yan dal ya da cift ana dal fizik yapsin sonra cok isterse.

Fiziğin temellerini öğrenip bir yandan da mühendislik yapmak gerçekçi bir fikir değil. Kardeşiniz mühendislik yapmayı taksicilik gibi bir şey zannediyor sanırım.

Bir fizik mezunu örneği şu haberde var.

www.haberturk.com

Bu adam 11 yıl atanamamış.

Bize yine gönlünden geçeni yapsın demek düşer ama bu noktada da Ankara Üniversitesini yazmasını önermem. İTÜ, ODTÜ gibi okulları tercih etmesi daha iyi olur. Fizik deneysel bir bilim. Teknik üniversiteler bu konuda daha donanımlıdır.

kardeşinize şunu anlatın ; istediği bölümü okuması önemli değil , istediği yapacağı meslekle alakalı bölümü okuması önemli. ben o hataya düştüm o düşmesin.

cevremde iki kisi var fizik okuyan, biri zehir gibi cocuktu turkiye'de ilk 100e falan girip kazanmisti bolumu. ikinci sinifta birakti.

digeri de istanbul fizigi bitirdi uzun yillar sonra, bir yandan da aof'ten isletme bitirdi, simdi serbest muhasebeci olmayi kolluyor.

ikisi de fizikten pisman :) okumasi zor - mezun olunca is bulamiyorsun.

türkiye'de temel bilim okumak kadar şanssız bir durum olmaz. eski bir temel bir bilimci yeni bir mühendis olarak özet şekilde vazgeçerin diyorum. detay istiyorsanız mesaj atın.

Soruya direkt cevabim yok da golunden geceni falan degil mantikli olani yapsin. Gonlunuzden geceni basit gunluk konularda yapin anasini satiyim...
Boyle hayati konularda gonlunden gecen yapilmaz, rasyonel hareket edilir. Sap gibi ortada kaldiginda gonlunden gecen duygular kurtarmaz seni.

Fizigin temellerini ogrenip mühendislik yapamaz ama muhendisligin temellerini öğrenip fizikle ilgilenebilir. Kimya ve biyoloji mezunlarının calisma alanlari fizige gore biraz daha geniş olmasina ragmen durumlari ortada. Fizik okursa en iyi ihtimalle akademik kariyer yapar ama o işler cok kolay olmuyor , onun disinda formasyon alıp öğretmenlik, sertifika alip is guvenligi uzmanligi yapabilir. Temel bilim mezunlarinin diplomayi aldik hadi bakalim diyip is bulma olasiligi sifira yakin.

Chrome ayarlarından ais ösym şifresine bakın, değiştirin. Sizden habersiz tercih yapmasın. Keşke herkes istediği bölümü okusa ve güzel işlerde çalışabilse ama hayat işte. Hep kısıtlar var. Yazdırmayın. Makine mühendisliği yazsın. Başarılı gidebilirse çad yapar fizikte

Öncelikle merhaba cevaplarınız için teşekkur ederim. Yukarıdaki yazıda bahsedilen kişi benim , şöyle bir durum var ben uzaya meraklı bir kisiyim yukarıda oyle yazılmamıs tabi fizik bölümü okumayı da aslında bu yuzden istiyorum universitede kalıp bir arastırma grubuna katılıp astrofizik uzerine calısmak istiyorum. Colin furze diye bir adam var gidip bakabilirsiniz kendisi 16 yasında okulu bırakıp muslukcu olmus bir mucit degişik seyler icat ediyor ve ben universite hayatımın bir kısmını oyle gecirmek istiyorum bence fizik sonu olmayan bir bilim dalı ben hayatımı bu bilim dalına adayacak biri oldugumu dusunuyorum kendimi , astrofizik uzerine calısırken bir yandan da elimden geldigince bir seyler icat etmek istiyorum. Fizik bölümünü secmemdeki tek amaç bu biraz kulaga komik gelebilir sonuc olarak neredeyse bir hayalperestin bile sacma bulacagı hayaller gibi duruyor biliyorum ama sizden su an istegim ankara üniversitesinde fizik bolumunde okuyan biri var ise bana bölümün eğitim kalitesinden birazcık bahsetmesi (hocaları,dersler...)
Biraz saçmalamısım kusura bakmayın yazım hatalarım için ise affola.

Ankara Üniversitesi mezunu olarak, üniversiteden çok da üstün bir şeyler beklememeni tavsiye edebilirim. Hocalar ve bölüm çok iyi olabilir ama imkanlar yok denecek seviyede.

Aynı mantıkla kardeşimi burslu özellere bakması konusunda yönlendirdim.

Hayallerini gerçekleştirmek için ne kadar hevesli olduğunu tahmin edebiliyorum. Emin ol buraya yorum yazan herkes de biliyordur. Ben de çok büyük heves ve hayallerle antropoloji okudum. Noldu peki? İşsizim, bambaşka bir sektöre yöneldim. İş de dert değil, elbet diğer sektörde iş bulcam ama işimi, okuduğumu, emek verdiğim şeyi yapamayacağım için sonsuz bir şekilde mutsuzum.

Umarım sen bunları yaşamazsın. Ama unutma ki, bu ülkede her alan iş yapmıyor. Fen edebiyat bölümlerine bu ülkede değer verilmiyor. Fizik çok kıymetli bir alan ama emeğinin karşılığını bu ülkede bulamayacağını bilmen gerekiyor.

Ne zaman bulursun biliyor musun?en başından hedefini üniversitede kalmak olarak değil, yurtdışına gitmek olarak belirleyerek. 1. Üniversitede kalma, 2.yatay geçişle okul değiştirme üniversiyete 500000 kişi giriyorsa 45000inin hayali.
Ama okul biterken sadece 5000inin falan hayali. Sayılar atmasyon tabii de oran böyledir, çok şaşmaz.

Yurtdışındaki bilim adamlarıyla aynı koşullarda değiliz maalesef. Olsaydık fizik mezunları, öğretmenlik kovalamazdı mesela.

Ankara Üniversitesi de üniversite olarak öğrenciye hiçbir şey katmıyor. Ne dil öğrenirsin ne bilimsel çalışma ortamı, şevki bulabilirsin.

Benim naçizane tavsiyem: illa fizik okicam diyorsan burslu özellere bak. Şu an hepsinin tanıtım günleri var. Önce Bölüm öğrencileriyle, sonra hocalarıyla görüşebiliyorsun. Labları gezdiriyorlar. Vaktinde özellere bok atıp, devlet üniversitelerini savunurdum ama özel üniler öğrencilerinin arkasında dururken, devletler fos maalesef. Ayrıca iyi bir özel seçersen araştırma, kendini geliştirme imkanın da daha büyük olacaktır.

2.tavsiyem de fizik mühendisliği düşün. En azından mühendis sıfatı senin işini kolaylaştıracaktır.

Mesele puanınsa ve illa yerleşmen gerektiğini düşünüyorsan da, kendine 1 sene daha şans ver. Hayat bu, geri gelmiyor.

Yarın hayallerin gerçekleşmezse en azından daha iyisi için de çabalamıştım dersin. Odtü fizik kazanırsın belki. Odtü dersin.

16-18 yasinda cocuklarin 'hangi meslegi yapmak istiyorsa' onu okusun gibi yonlendirilmesine karsiyim. Buyuk bir cogunluk icin; O yasta ne gordun, hangi meslek hakkinda ne biliyorsun, kendini ne kadar taniyorsun, dunya hakkinda ne firkin var da ilerde ne yapmak istedigini bileceksin? Turkiye'de de 2 yillik college olmali, bunu okuyan bir yandan calisabilmeli, kendini tanimali, ya da universite secip ilk iki sene genel ortak dersler alip sonra meslek secebilmeli. Fizik okumak ile lisede fizik sorusu cozmek cok farkli olsa gerek. Yukarda yan dal yapsin diyen bir arkadas vardi, ona katiliyorum. Ama yonlendirmeyi de cocugu okuldan sogutmadan, dayatmadan yapmak lazim. Abi/abla olarak bol bol konusun hatta yakininizda fizik mezunu biri varsa onunla tanistirin (belki buradan bile yardim etmek isteyen cikar).

istisnası var mı bilmiyorum ama memeliler yavrularını sütle besledikleri için hepsinde meme olması mümkün.. yunus bile sütle besliyorsa yani yavrusunu, o istisnayı merak ettim ayrıca haha:)

mamma latince meme demek, mammal da oradan geliyor. yani memeli.

Hepsinde sut bezi var yavrularini sutle besliyolar istisnasi yok. Soyle bi istisna var ornitorenkler ve karincayiyenler dogurarak degil yumurtayla uruyolar. Plasentalilari zaten biliyosunuzdur. Bi de kanguru gibi keseli memeliler var. Latincesi soylenmis zaten.

Memeli latince mammalia'dır. Mammal da latinceden gelir. Memeli hayvanlar süt salgıladıkları için memeli denir.

Bencil ve umursuz insanlara denk geliyorsun, gittikçe de artıyorlar. Verdiğin örnekleri genel olarak ben de yaşıyorum, bana yol ya da bişey sorulsa fazla ciddiye alıp açıklamalı cevap veriyorum, yapı meselesi biraz da. Kimse abartıyorsunuz kimbilir ne dertleri var demesin, ben de pamuklar içinde yaşamıyorum, bir soruya cevap veya teşekküre rica ederim diyemeyecek kadar dilim tutulup dünya başıma yıkılmadıkça aksi bir tepki vermedim, vermem de.

bazen insanlar aynı şeyleri o kadar çok yaşıyor ki robotlaşıyor, hissizleşiyor. bu yaşam şartlarında ve böyle bir cangılda hala insani özellikleri koruyabilmek ve yaşatabilmek büyük bir şey.

insanlar kendi sorunlarını bulundukları ve degistirdikleri ortamdan izole edemiyor, bu yüzden. bu da biraz farkindalikla alakali. en büyük örneği zaten eşiyle kavga edip, sinirini öğrencilerinden çıkartan öğretmen.

runagain + 1
Çünkü örnek verdiğin grup gerçekten meşgul ve zamanı olmayan, bir sürü derdi olan, yüzünün gülüşü bayağı bir lüks olan kesim. Aynı şeyi milyonlarca kere yapıyorlar ve artık hali, mecali kalmıyor cevap vermeye. Sen onlar için bir milyonuncu kişisin ve herkese uzun cevap verseler gece evlerine gidemezler, onlar senin için arada bir iletişime geçtiğin ve iki güler yüz beklediğin insanlar. İnan bana, aybı işlerde ve aynu ortamda çalışsan bir hafta içinde onlara dönersin.

Hödük olmaya gerek yok, kişisel algılamaman yeterli. O İETT şoförleri cinayet işlese "Normal kafayı sıyırması" denecek gale geliyor neredeyse.

insanlar genel olarak nazik değil, gösterdiğin nezaketin karşılığını beklersen çok üzülürsün öncelikle bunu söyleyebilirim. iyilik yap denize at misali, kendini üzme, yorma. bunlara odaklanma.

bir de bu yanlış bir şey demeyeyim kimsenin kalbi kırılmasın çizgisi çok silikleştiren bir şey insanı. herkes de iz bırakma peşinde olduğundan öyle gelişine vole çakıp duruyorlar çünkü ya tutarsa? bana hiç tutmuyor, kültürsüz birikimsiz ayı diyip geçiyorum ama onlar da bana ne kadar da silik sıradan bir tip diyorlardır kesin. neyse ya, olmuyor yani kısaca bu işler. hayatta kalmaya bakıyorsun. akşam eve gidince on yumurta filan yiyorsun, güçleniyosun :)

modern yasam zirvaligi cogu ya. herkes kendini onemli ve degerli hissetmek istiyor. kimsenin kimse icin vakti, ilgisi, sevgisi yok cunku en iyisi onlar. genel olarak boyle.

Ben davarliklarina veriyorum artik. Gecen gun denedigim ayakkabi ayagima olmadi diye tezgahtardan trip yedim, baska bi satis danismani kozmetik bi urunun hakkinda sordugum soruya ukala ukala cevap verip kendini profesör falan zannetti bunlar ayni gun 1 saat icinde arka arkaya kasilastigim iki ornek. Insanlar eskiden saygi konusunda haddini bilirdi simdi herkes herkese karsi sen kimsin yeaa modunda. Ben de insanlara kim ve ne olduklarindan bagimsiz direkt bi okuzluklerini gormedigim surece rica etmeli tesekkur etmeli gereken aciklamayi duzgunce yapmali falan gayet nazik davranirim. Boyle okuzlukleri haketmedigimi dusunuyor ve insanlarin gereksiz egoist bencil kaba dusuncesiz okuz tavirlarindan gittikce bıkıyorum. Insanlari ezmekten nefret ederim ama sessiz kaldikca kendilerini iyice bi halt zannettiklerinden artik ister istemez hadlerini bildirecek cikislar yapmaya basladigimi farkettim. Bu kadar asigilik kompleksli bir toplum yapisi icerisinde yasamak cok zor.

Adımız bu iş için var, bu abi abla olayları köylülük biraz. Ben rahatsız olmuyorum.

ben rahatsız olmuyorum. hatta, bazıları "abi"yle ismin arasında bocalıyor, bi öyle bi böyle diyor tedirgin oluyor falan, fark ettiğimde çok eğleniyorum ve asla düzeltmiyorum.

esas abla falan demesi rahatsız ediyor. direk adımla hitap etsin

etmiyor.

ama senin gibi soru sorup da sadece beğendiği cevapları tikleyenlerden nefret ediyorum mesela.

Yerine göre değişir. Öğrenciliğimde ve şu andaki durumumda abla/abi olağan hitaplar.

Ben başkasına hitap ediyorum ama henüz başkası bana demedi. Eşek kadar oldum ama burada hala küçüklerden biriyim sanırım

yerine ve kim olduğuna göre değişiyor.

ama rahatsız olduğum kısım adımla hitap edilmesi, abla denmemesi olmaz.
sizli bizli olmak yerine, "sen" diye hitap edilmesi rahatsız eder öyle durumlarda da.
yani "bana abla diyeceksiniz!" iddiası konusunda angelus'a katılıyorum biraz.

Etmiyor. Abi kelimesi naber abi formatında da kullanıldığı için pek rahatsız etmiyor ama abla kelimesi pazar ağzı gibi geliyor. Kaç kilo abla? gibi bir şey canlanıyor kafamda.

Edit: Bir de birine tam abla diyecekken aklıma "abla deme lazım olur" lafı geliyor. Sonra kıs kıs gülüyorum falan.

Yeğenim 27 yaş küçük benden ve amca dedirtmiyorum. Adımla sesleniyor. Mutlu oluyorum.
Çocuk etraftan gördüğü baskıyla bazen şaşırıyor. Bir kere istemsizce ağzından abi çıktı. Sonra absürd bir kelime kullandığının farkına vardı.
Beni ismimle ansınlar. Abi, amca, dayı, babalık, bu tarz sıfatları kabul etmiyorum.

28 yasindayim henuz hic kimse abla demedi hayatimda. Abla diyen olsa da hosuma gitmezdi zaten direkt isim daha iyi. Meslekten oturu hocam diyen oluyor bazen onun yerine. Is ortamında abla zaten hos degil benden buyuklere x hanim diyorum benden küçüklerin de oyle demesini bekliyorum.

Kendisini apartman yöneticiliği oyalar gibi geldi bana

Hangi şehirdesiniz bilmiyorum ama hobi bahçelerini araştırmanızı öneririm, çok daha makul fiyatlar arsa almaktan.

bir muhalefet partisine üye yap. tam yeri orası

ver tableti facebook'u orda oyun falan oynar.

sağlıksız ama oyalar.

Kendine uygun yeni bir iş baksın böylelikle dünyayı size dar edecegine calisanlara eder.

Nolur bizim mudur de emekli olsun allahım, noooolur.

xdxd bilgisayarla arası nasıl bilmiyorum ama oyun falan oynatın. konsol alıp kur televizyonu açıp tenis menis atsın mesela. çiçek, evcil hayvan. hmm. dizi de çok mantıklı bu arada.

@sopiro @drystedb @snape teknolojiyle arası "şu numarayı kaydetsene" noktasında kendisinin

@helena asosyallik ve memnuniyetsizlik bir araya gelip bunu direkt eliyor

@bavyerali uslanmaz bir akp sempatizanı kendisi maalesef

Balkonunuz falan varsa orayı yeşillendirsin kendisine dikmelik çiçek toprak bitki alın verin saksıları değiştirsin vs.

Hatta arada bir çiçeklere zarar verin gelip onları hayata döndürmeye falan çalışsın.

Bi biranızı alırım teşekkürler..

hem emekli hem akpli. senin dünyalık sınavın da bu o zaman.

Babam bunun karsit siyasi goruslu tarzinda bir emekli. At yarisi ve kelimelik oynuyo, yuruyuse alisverise falan gidiyor internette gazete okuyor.

merak ettim hangi burç babanız? kendi yaşlılığımı gördüm sankı :D

Kopek alin. Su buyumeyenlerden. Bu buyumeyen cinsler cok cabaliyor kendini sevdirmek icin, ilgi gormek icin. Baban biraz soguk davranacaktir basta ama 3. gun kopegi sahiplenir.

@powerpuf tam ikna olamadım ben ya şimdi buna. olur mu diyosun böyle? bir kazanan mı var önümüzde yoksa

@bavyer yok öyle bayrak tutan "akape vuhuu hüloğ" birisi değil. hmmfs hmmfs diye sessiz takip ediyor olan biteni.

@passive at yarışı ve oyun yok da gazete/haber takip etmek, yürüyüşe çıkmak bizimkinde de var. tek olayı yürüyüşe çıkmak zaten. abarttı adam 20 kilometre yerden falan yürüyor vakit geçsin diye.

@nuisance baktım şimdi, koçmuş.

Babam ilk emek l ilik aylarinda perisan etmisti bizi.
Sabah baska, aksam baska is kuruyordu bozuyordu. Bizim olur dedigimize olmaz, olmaz dedigimize olmaz diyordu.
Sonra televizyon, kahve arkadaslari, koy isleri, cami derken atlattik.
Akp'li degil cok sukur.

Internetle tanistirmak cok mantikli gelmiyor bana. Bahce, çiçek gibi seyler daha uygun gibi.

Çamaşır suyu dök tabanlarına bi bulaşık lifiyle yıka, sonra lifi de at.

Lagim suyunun analiz edildigi bi projede calisiyorum deneyimlerime dayanarak terliklerin altini camasir sulu suyla temizle ayaklarini da sabunlu suyla yika bi sey olmaz. Cok pimpiriklenmek gereksiz.

kontamine olmuşsun, acil müdahale gerekli.
www.youtube.com

bisey olmaz , hindistanda millet bok icinde yuzuyor turp gibi

valla değdi en azından öyle düşünüyorum.istediğim gibi mi bak onu bilemiyorum işte

evet.

ben ales ve yds için konuşamayacağım onlar işime yaramadı kullanmadım ama genel olarak lisansta verdiğim emeğe değdi en azından. İstediğim gibi mi hayır.

Valla tezsiz yapıyor(d)um askerlik tecili için, bu açıdan bakarsak değdi. Ancak işle birlikte yürütmekte zorlandığım için bıraktım, o açıdan bakarsak da yarım yıl boşa gittiği için değmedi.

Ben de ales ve yds için çalışmadım ama ancak çalışsaydım kesinlikle değdiğini söyleyebilirdim. Hem kendimi geliştirdim hem de alanında uzmanlaşmış oldum. Gerçekten türkiye gibi bir ülkede iyi bir üniversitede yapılan yuksek lisans eğitimi size katkı sağlar.

Ales ve yds icin hic cabalamadim ama biri itu biri marmarada iki tezli yuksek lisansa girdim ikisinde de yaptiklarim cok sey katti bir suru sey ogrendim kendi adima.

faydasını görmedim diyemem ama düşündüğüm gibi de olmadı açıkçası.

edit: bu arada ales, yds vs çabalamak aklıma bile gelmedi bu değerlendirmede. onlar çok ufak kalıyor paper sunum vs derken. onlara değer mmi diyorsanız tabi ki değer.

Kesinlikle degdi, isim ile cok ilgili bir alanda yapmis oldum ancak keske calismaya basladiktan iki uc sene sonra yapsaydim, cok daha fazla faydalanirdim.

ALES ve YDS'nin çok fazla ayırt edici bir kısmı yok esasında. Ancak üzerinizdeki sorumluluğun artması muazzam bir hissiyat. Lisans dönemi boyunca rölantide çalıştırdığınız tüm beyin kıvrımlarını fazlasıyla zorlayabiliyorsunuz. Hatta, mesul olduğunuz lisans öğrencilerinin bulunması bile güzel bir his.

Lisans döneminde herkese verilip geçiştirilen basmakalıp müfredatların üzerine ancak lisansüstü eğitimde çıkıyorsunuz. Bence güzel gidiyor yani, emeğin karşılığını alıyorum gibi hissediyorum.

böcekler ve tohumlar böyle yayılıyor zaten. yaşayabilirse yeni gittiği ortamda bir populasyon oluşturacak yaşayamaz ise zaten milyonlarcası daha var geride.

göçmen kuşlarla beraber kıtalar arası gidenleri var.

böceklerin düşünme karar verme hesap yapma yetileri yok, mikro robotlar gibi sabit bir kod işletiyorlar. bu yüzden duyguları olduğunu sanmıyorum.

1 saatlik yolda yasam alani o kadar da degismemistir. Gemiyle uçakla dunyanin obur ucuna gitse belki biraz nereye geldik biz simdi falan olur. Boceklerin dunyadaki en yaygın tur olma sebepleri zaten ucarak mucarak yer degistirip farkli cografi kosullara uyum saglayabilmeleri. Ciftlesmeyi de basarabilirse orda cogalir iste. Dis fircami evde unutmusum gibi bi derdi yok hayvanın. sosyal komuniteler kursalar bile aile baglari guclu degil o yuzden yuksek yuksek tepelere ev kurmamiz sorun olmaz, turunun etrafa dagilmasini sağlar daha cok isine gelir. tabi gittigi yer yasamasina üremesine uygunsa.

Giderim, neden gitmeyeyim?

giderim

Giderim

Bütün ilişkilerimi otelde yaşadım. Evde yaşadığım ilişki çok azdır.

Zaten otel bir konfordur, lükstür, güvenlidir. Kadın da kendini iyi hissediyor bu durumda zaten.

Öyle bir gece geçirdikten sonra, sabah uyanıp birlikte otelde açık büfe kahvaltı yapıyorsunuz. Kahvaltı hazirlama vs derdi yok. Otel cidden çok güzel.

giderim.

nedense aklıma bihterin behlülle otelde yapamadığı sahne geldi. www.youtube.com

Gitmem.

giden arkadaşım var ama bu kadın işi gücü olan uzun süre yurtdışında yaşamış biri.

muhtemelen 20lerin başında bir kadın olursa ve uzun sürerli ilişkisi değil ise kendini kötü hisseder.(filmlerin biliçaltına etkisi)

Giderim, gittim de. Eğer iyi otelden kastın Hilton'sa ben o zaman gayet kötü otellere de gittim. Zira erkek arkadaşım da ben de ailemizle yaşıyoruz ve fakiriz. :( He ama check-in esnasında falan insan bir garip hissediyor ne yalan söyleyeyim. Ben hissediyorum en azından.

otellerde evlilik cüzdanı zorunluluğu yok mu ya? ben mi yanlış biliyorum..

eşimle evlenmeden önce 2 senemiz otellerde geçti , ikimiz de ailelerimizle yaşadığımız için her şeyi yaşayamıyorduk keyfimizce . Bu sebeple düzenli olarak otele gidiyorduk.Hatta sürekli gittiğimiz oteldeki görevli arkadaş düğünümüze gelip takı taktı :)

hostele bile gittim ne diyosun aslşdkaskdasdf

gitmezler mi yaa? ekmek elden su gölden.

@since1907 parayı kadınların ödemediğini ya da alman usulü olmadığını nereden çıkardınız? ahhh ahh. :D

@nice genelde erkek ödiyor ben hep öyle gördüm

@nice tnetennba;

Öyle kadınlar yok :) Bi kadin da sürpriz yapsa keşke. otel ayarlamış olsa gel diye mesaj atsa..

Ne hoş olur dimi bu jest. Hayaller hayatlar..

Oteli biz tutuyoruz tabiki. Ama arada bu tür jestlere ihtiyaç var.

öyle kadınlar var, siz bulamamışsınız, o yüzden zırlamayın piliz. </3

Gitmem ya. Ne işim var.
Ama bir daha düşündüm de. Kiminle gideceğime bağlı galiba. Koşullu. İstediği her yere gideceğim adamlar var, mevcut.

Kadın değilim ama fuckbuddy ile gidildi.
Ama sevgili ile gidilmez sadece sevişmek için

ikimiz de ailelerimizle yaşarken gidiyoduk. check-in esnasında garip hissetmek +1. sanki selam biz sevişmeye geldik bunlar da kimliklerimiz der gibi oluyo.

ben odayı ayarladım numarası şu direk odaya çıkarsın diye planlayan kadınlar bile var

not:erkeğim

Giderim. Otel de ayarlarım gerekirse.

giderim. gittim. genelde evi uygun olmayan yada ailesi ile yaşayanlar tercih ediyor.

bi de evlilik cüzdanı falan istemiyor mu diyenler olmuş. evet isteyenler var ama büyük oteller nüfus cüzdanı dışında birşey istemiyor. pansiyonlarda istiyorlar sanırım hiç denemedim.

harika bir soru bu ya! erkekler olarak biz kadinlari ne yazik ki cogu zaman gercek anlamda cozemiyoruz. bunda biraz onlarin da her olayi islerine geldigi gibi yorumlamasinin ve yonlendirmesinin etkisi buyuk. ben de mesela universite yillarinda ilk kiz arkdasima (ikimiz de yurtta kaliyorduk ve geceleri resmen kampuste bank uzerinde sevisecek duruma gelmis durumdaydik) incinir diye korktugumdan otele gidelim diyememistim. ilk teklif ondan geldi en sonunda. ama ayni kiza bir keresinde arkadaslarimin evi bosmus dedigimde ona sokakta calisan kadin muamelesi yapmisim gibi alinmisti. cunku o an muhtemelen sevismek istemiyordu. simdi genelleme geliyor hazir olun! kadinlarda beni en cok korkutan sey, bir seyi gercekten istediklerinde geri kalan her seyin onlar icin teferruat olusudur. umurlarinda olmaz toplum ne der, insanlar onlar hakkimda ne dusunur, sonucunda onlari neler bekler! iste sadece budur beni gercek anlamda bir kadina karsi hep tetikte tutan.

Bu numaralarla lens takabilir miyim?
takilabilir

Muayene icin devlet hastanesine gidebilirmiyim?
evet

Yoksa yine devlet olmasindan oturu islerim gostermelik mi yapilir?
devlet doktorlari cogunlukla daha iyi oluyorlar :)

ozensiz muayeneden kaynakli olmayabilir, goz capi filan onemli lenste. gozunde kuruluk da olabilir. belki de gozun lense uygun degildir.

Kullandigin lensin markasi hatta solusyonun markasi bile etkiliyo goz kurulugun varsa da sorun olur. Astigmatin varsa torik lenslerin kullanimi daha sıkıntılı galiba. 10 yildir lens kullanıyorum hala ara sıra bulaniklik batma vs yaşıyorum. Elin alistikca tak cikar daha kolay hale geliyor daha net ve sorunsuz kullanmaya baslarsin.

3-4 numara lensler oluyor bildiğim kadarıyla, onda sorun yok fakat belki lens için göz çapı ölçümünde sorun olmuştur. Başka bir doktora görünmeni tavsiye ederim. Ben de yeni kullanmaya başladım ve çok memnunum. Takma çıkarmaya alısamadım henüz, o da olacak umarım...

Göz çapınıza baktırın. Bunu devlet hastanesinde de yapabilirler, lens alacağınız yerdeki aletlerle de kontrol edebilirler. Benim çapım büyük mesela, bir ara renkli lens takmak istemiştim ama, benim çapıma göre ancak özel yapım lensler uygundu. Aldığım yer, "çok az fark olursa önemli değil" diyerek beni gaza getirdi ama o lensin hayrını görmedim. Kısacası, çapa uyumlu lens önemli.

cevaplar için teşekkür ederim. bi özel hastanede yapmıştım, doktor lensimi 10 dakika çıkaramamıştı. ayrıntılar için mesajımı editleyeğceğim.

Çerçeven belliyse, kaynaklar elinin altındaysa, motivasyonun tamsa, yazılır neden olmasın.

30 sayfa sallamasyon yazılır. Çok özenli ve güzel bi çalışma hayal ediyosan unut.

@manuel mandalina işte bunu duymaya ihtiyacım vardı :)

@ekaterina tez önerisi biraz sallamasyon olsa bişey olur mu ki? Tezi yazarken daha titiz ve özenli davranırım.

Olur bence cok cok beğenmezler lol :D

Ben kavramsal kismi 4 saatte falan yazdim ama 30 sayfa değildi.

motivasyonuna bağlı, 2 gece çalışmayla 2 aydan fazla çalışma çıkarmışlığım vardır :) yapılır, zor ama sabır gerektiriyor vazgeçmeden devam et.
not: en son bikaç sefer okumayı unutma, bittiğinde okurken ne mal yazmışım oha bunu ben mi yazmışım dediğim yerler de oldu vaay iyi yazmışım dediğim yerler de :)

son not: ayrıntı grafik tablo vs yapacaksan zaman gerektiren ince ayrıntıları sonraya bırak onları daha sonra çerez niyetine yaparsın (tez yazmaktan nasıl kaçılır giriş 101) asıl konudan sapmadan yazmaya devam ;)

otuz sayfa tez önerisi nedir? hangi dangalak böyle bir şart koşuyor?

Yazılır

Yazılır da o iki gün yaşayacağım sıkıntı yüzünden yazmazdım.

30 sayfa çok fazla değil mi gerçekten? Danışmanım bana tez önerisi örneği göndermişti. Orada 30 sayfaydı. Normali nedir ki bunun?

"en az otuz sayfa yazacaksın" diyorsa danışmanın, bence başka danışman bul kendine. çünkü bu işin sonunda çok dandik bir tez yazacak olma ihtimalin yüksek.

istenen listede değilim maalesef ama yine de yazayım :) şu an o dönemdeyim. işsizim, bu da psikolojik olarak çok baskı yapıyor bende. egzama çıkarmaya başladım stresten. fiziksel rahatsızlığım şu an bu sadece. iş bulunca geçeceğini umuyorum. umut verici bir arayışta olan duyuru sorusuna bok gibi bir başarısızlık hikayesi oldu ^^

@pide, şuan kötü bir dönemden geçiyor musunuz diye sormuyorum aslında. Sorum hayatınızın böyle birkaç seneyi bulan bir döneminiz oldu muydu. Daha çok manen hissedip sonradan hayatı düzelenler var mı, onu öğrenmek istiyorum :)

Oldu. Bir yandan okuyup, bir yandan çalışıp, bir yandan da hastalık ile uğraştığım ve hepsinde birden çaktığım 3 yıl oldu. Sonra it gibi çalışıp 2 senede 6 dönemlik dersi toparladım. 48 saat kesintisiz çalıştığım oldu. Sonuçta geçti, ama neler öğrendim neler bu arada.

Mucize bekleme, hayatını düzene sokup köpek gibi uğraş içinden çıkmak icin. Hayatını düzene sok ve tırmala. Hersey sonunda yoluna girecektir...

şu an tam da o dönemdeyim. 31 k.
aylardır iş bulamıyorum. ilişkilerim berbat gidiyor. adam gibi arkadaşım bile olmadığını düşünüyorum. mutsuzum ve umudum da tükenmek üzere. hiç bir şeyden keyif alamıyorum. hobi mi edinsem, spor mu yapsam, bunun gibi pek çok şey denedim ama tatmin olamadım. hep bişeyler eksik. nasıl düzeldi diye sormuşsun ama bende onun cevabı yok. olursa yazarım buraya ;) bi mucize olmasını bekliyorum. ben de isterdim böyle böyle bişey oldu da düzeldi demek ama şu an değil.
ha bak yazarken aklıma geldi. bundan 3 yıl önce yine böyle bi dönemdeydim. yeni işe girmiştim. sevgili gibi bişeyim vardı o sıra hiçbişi demeden bırakıp gitmişti. evimi yeni değiştirmiştim. işe gireli 1 hafta olmuşken su çiçeği çıkardım ben. malum 10 gün yatış. zar zor buldugum işten de çıkarıverdiler beni. yani işsiz, evine adapte olmaya çalışan, terkedilmiş ve hastaydım.
eve tıkıldığım için internete sardım. bi çocukla konuşuyodum da samimi değildim. su çiçeği izlerim tam geçmemişti ve onu görüşmeye çağırdım sahile jhadkj otururuz dedim. tanışma o tanışma. 2 küsür yıl süren bi ilişkim oldu onunla. bikaç ay sonra da severek yaptığım bi iş buldum. o işte de 1 buçuk yıl calıstım. güzel günlerdi o dönemler. tekrar oyle bi mucize bekliyorum açıkcası :)

Finansal anlamda ağır battığım bir dönem olmuştu.

Sebep, savurganlık, gereksiz harcamalar, her türlü öderim kafasıyla girilen kredi kartı borçları vs.

Eşşek gibi çalışarak düzelttim. Gündüz ofis, gece bar, hafta sonu etkinliklerde çalışıp, supplement vs. satarak bir yandan. Gece tehdit alan bir iş adamının fabrikasını beklerken, molalarda oturup din ve bilim ilişkisi üzerine yazılmış bir makale çevirdiğim bile oldu.

Uyanık olduğum süre boyunca ayı gibi yediğim ve çok da az uyuduğum için bildiğin hayvan gibi kilo almıştım. Yine aynı şartlar altındayken verdim ama.

28 yasindayim işsiz mutsuz sacma sapan seyler yaşadığım 1 yil gecirmistim 3-4 sene once. Ayni donemde fiziksel olarak lenf bezlerim sismisti ve aylarca inmemisti sebebi de bulunamamisti sürekli tekrarlayan bademcik iltihabi yasayip duruyodum bunlara bagli panik atak baslamisti bi de ekstra olaylar cikip duruyodu bikac ay sonunda ölücem artik herhalde falan derken lenflerin disimdeki curukten sistigi ortaya cikmisti o duzelince tonsilit gecmisti is bulamasam da iyi bi okuldan yuksek lisansa kabul almistim su anki sevgilimle tanismistim falan derken normale donmustu her sey.

Benim oldu. Burada bir kaç soruya yanıt olarak bahsettiğim de oldu hatta aynı olaylardan. Kısa bir süre içinde iş değişikliği, boşanma, ölümler kayıplar, şehir değiştirme, çok fazla stres vs ile uğraştım.

İş yüzünden yaşadığım stres anksiyete, depresyon gibi sıkıntılar bir cilt hastalığı olarak kendini gösterdi.
Ölümler, "bir gün gelecek ve öleceğiz. Yok olup gideceğiz, imdat" şeklinde varoluşsal sorgulamaları getirdi.
Boşanmaya yol açan olaylar ve sonrasında yürümeyen romantik arayışlar ilişkileri, beklentileri sorgulamama neden oldu.

Açıkçası, benim yaptığım en önemli hareket bilinçli bir şekilde "yenilmeme" tavrı içine girmekti. Bir nevi "hit me with your best shot" yaklaşımı. "Ben bunu da atlatırım" dedim her şey için, buna inandım.

İlgilendiğim alanlarda çokça kitap okudum. Bunların içinde "yas nasıl tutulur" içeriği olan da vardı, "evlilik nasıl bitirilir" de vardı, "zihnen güçlü insanlar ne yapar, ne yapmaz" gibi şeyler de vardı. Hani Einstein mı demişti "bir problemi onu yaratan zihniyetle çözemezsiniz" diye, ben de bu okumaları başka bir yönden bakmamı sağlayan kaynaklar olarak gördüm.

Bunu yazmasak olmaz herhalde ama spor yaptım düzenli olarak. Hayatımda verdiğim en önemli karardı.

Başkalarını memnun etmeye çok meraklı bir insandım ben. Bir kitapta okuduğum bazı şeylerden sonra, vakit harcamak istemediğim şeyleri netleştirdim kafamda (Örneğin kimseyle din tartışmamak, çocuk tartışmamak, bazı insanları yok kabul etmek vs). Daha çok hayır demeye başladım. (Nasıl hayır denir konusunda da okudum, zor oldu biraz ama mümkün.)

Sonra yavaş yavaş kendimi, hayatımı bir sevmeye başladım ki sormayın. Çünkü iş gereği yapmak zorunda olduğum şeyleri saymazsak, her şey kendi istediğim için, bana iyi geldiği için yaptığım şeyler oldu. Kararlarım, prensiplerim daha net oldu.

Yaşım 33.

27 yaşındayım.

öyle dönemleri çoğu insanın yaşadığını düşünüyorum. tabii ki ben de yaşadım. hayatım dışarıdan bakıldığında acayip yolunda görünüyordu ama ben tam bu dediğin moddaydım. genelde evdeydim, zaten tek başıma kalıyordum. yalnızdım, pek insan içine çıkmazdım. okula ya da işe gidip gelir, evde dizi-film falan izlerdim, oyun oynardım. bence o dönemlerde ben yaşamıyordum, sadece hayatımı devam ettiriyordum. ve en ilginç kısmı da, -şu an dönüp bakınca fark ediyorum ki- normal olanın bu olduğunu düşünüyordum! çünkü ters giden bir şey yoktu aslında, param, sağlığım vs yerindeydi. bu yüzden bir sorunum da olmamalıydı.

2 sene önce hiç planlamadığım şekilde gelişmeye başladı her şey. bir iki dışarı çıktım (kendimi zorladım), arkadaşlarla birlikte zaman geçirmenin ne kadar keyifli olduğunu hatırladım, bunu fark ettikten sonra bir daha eve girsesim gelmedi. deli gibi takipçisi olduğum amerikan dizilerinin ne kadar zaman kaybı olduğunu fark ettim. onlara harcadığım zamanlara hala üzülürüm.

sonra bu arkadaş ortamları ve evden çıkmalar sonucunda, yanında tam anlamıyla huzur bulacağım bir sevgilim oldu. vakit buldukça kendimizi şehirden doğaya atmak, kamp yapmak, kafamızın iyi olması, saçma sapan konuşup her şeye gülmek, ve -burda bizbizeyiz diye söylüyorum - düzenli ve iyi bir seks hayatı çok iyi geldi.

he bir de 1 aydır yogaya gidiyorum. yoga yapmak hiç aklımda yokken, hatta yogayı baya gereksiz bulurken biraz şansa başladım. ve çok uzun zamandır bir şeyi böyle hevesle yapmamıştım. o kadar iyi geldi ki vücudum için iyi bir şey yapıyor olma hissi.

daha atlayamadığım ama üzerinde çalıştığım bir level daha var. insanları olduğu gibi kabullenmeye çalışıyorum. onu pek beceremiyordum eskiden, herkesi kendi doğrularıma göre yargılıyordum. ama şu an herkese karşı önyargısız yaklaşıyorum. bunun sebebi de, "hayatta yapmam" dediğim her şeyin en kralını yaptığımı fark ettim ve dönüp bakınca hepsini iyi ki de yapmışım dedim. şu an beni ben yapan şeylerin çoğu geçmişte yaptığım hatalar çünkü. bu yüzden insanların da bana göre hatalı olan şeyleri yaptıklarını gördüğümde yargılamıyorum. her işte bir hayır vardır :)

çok uzattım, ama sanırım benim felsefem artık "boşvermek ve maksimum keyif almaya çalışmak" oldu. çünkü her şey olacağına varıyor. bu bir şeylerin olacağına varma sürecinde de, insan evde oturup dizi izlemeyi de seçebilir, şehirden uzaklaşıp doğaya dönerek vücuduna ve zihnine iyi gelecek bir aktivite yapmayı da. tabi bunlar sadece örnek, herkesin keyif alacağı şey farklı. onu bulmak gerekiyor. böyle oldukça yıpranmıyorsun, tadını kaçıracak bir şey olmuyor. karşına bir sorun çıktığında ve bunu çözemediğinde de "amaan napalım yani o da olmayıversin" diyebiliyorsun. bu iyi hissetme hali sağlığına da yansıyor. çok uzun zamandır, belki 2 senedir falan herhangi bir hastalık geçirmedim. hatta başım bile ağrımaz.

sevgiler.

maddi ve manevi anlamda fiziksel rahatsızlık harici böyle bir dönemden geçtim.

hala daha tamamen düzeltebilmiş olmasam da geçmişe göre maddi olarak toparlayabildiğimi söyleyebilirim.

ancak manevi kısmı aynı şekilde yükseltemedim. bunun sıkıntılarını günden güne artarak hissediyorum.

yaşadıklarım işsiz kalma ile bağlantılı maddi sıkıntılar ve doğru sevgiliyi edinememeye bağlı manevi buhranlar.

askere gittim geldim. düzenli geliri olan bir işe girdim. kendimi işe güce verdim. maddiyat düzelirse her şey düzelir gözüyle baktım hayata. ama maddiyata bu kadar ağırlık verince maneviyatı sallamaz oldum.

yaş 31 oldu. şimdi de maneviyata yüklenecek enerjim yok. eksikliği de hayatın tadını tam olarak çıkartmaya engel oluyor.

bir aychovsky olamasam da eyorlamam bu.

mutluluk zaten anlık bişi değil mi? sürekli mutlu olmak gibi bişi mümkün mü :-/

23 yaşında çalışmak için tek başıma İstanbul'a gitmiştim. 24 yaşında yıllarımı geçirdiğim sevgilimden ayrıldım. O dönem bir yandan yalnızlık, bir yandan parasızlık, bir yandan sürekli beni hasta eden kötü bir evde yaşadım. Eski sevgiliden bir türlü kopamamıştım, görüşmeyi ayrıldıktan 1 yıl sonra kesebildim. Derken depresyona girdim. 25-26 yaşlarımla ilgili dişe dokunur bir hatıram olmamasıyla birlikte, hep duygusal çalkantılar içerisinde geçti. İstanbul da beni çok yormuştu ve artık hayatımı değiştirmem gerektiğini düşünüyordum. Hali hazırda işim var, düzenim var diye bir türlü cesaret edemedim. Bununla birlikte yaşamak benim için anlamsızlaşmıştı. 27 yaşında hayatıma birinin girmesiyle tekrar hayattan zevk almaya başlamıştım. Ama çok sürmeyince yeniden İstanbul'dan gitme isteğim oluştu. 28 yaşına geldiğimde fırsatını bulup bir Anadolu şehrine kaçtım. Ama işler beklediğim gibi değildi. Yeni bir şehir ve kimseyi tanımamamın üstüne maaşımı da zamanında ve tam alamamak eklendi. 3 ay sonra şansım yaver gitti ve Ege'de yeni bir iş buldum. Ama sonrasında yine birkaç şanssızlık yaşadım. Sonuç olarak 2016'da, 3 ay bir yerde, 2 ay bir yerde ve yine 2 ay başka bir yerde çalışmış, sonrasında ise işsiz kalmıştım. İşsiz kaldıktan birkaç gün sonra şimdiki sevgilimle tanıştım. İşsiz kalmayı, önceleri isteyip olanak bulamadığım yüksek lisansa başlayabilmek için bir fırsat olarak gördüm. Sonunda, 29 yaşıma gelmiş oldum ve yüksek lisansa başladım :)

Yeniden düşebilirim, yine hayatım yolunda gitmeyebilir bunu da biliyorum kabullenmek istemesem de, çünkü hayat durağan değil, iniyoruz ve çıkıyoruz. Bu da geçer, bunu da aşarım ben diyebilmek lazım, önemli olan o.

Biraz durumsal bir soru, daha doğrusu cevabı durumsal olarak değişebilir ama yaşadım tabii.

Anlık mutluluklar, iyi günler illa ki oluyor; en kötü zamanlarda bile. Ayrıca, insanın sürekli Pollyanna/Ayşecik gibi hissetmesi de normal bir durum değil. Hani, insan neşeli ya da mutlu olur da, manyak gibi Prozac'ı aşırı doz alıp kafa güzelmiş gibi dolaşmanın da anlamı yok.

Böyle bir dönem oldu. Artık hissizlikten bir şey hissetmediğim, ağlayamadığım ve sadece arpacı kumrusu gibi aynı şeyi üst üste düşünüp bir çıkış yolu bulamadığım uzun yıllar oldu. Psikoloğa gidebilmeyi çok istedim ama finansal problemler de o dönemin problemlerinden biriydi, 15'inde aldığım maaştan 17'sine negatife iniyordum; o yüzden onu da beceremedim. Finansal ise orta halli dertlerimden biriydi ve benim suçum değildi. Kendimden utanmıyordum ama yaşadığımı kimseye de anlatamıyordum. İnsanları sıkmamak için bir arkadaşıma bir parça, öbür arkadaşıma başka bir parça anlatıyordum ve haliyle arkadaşlar da büyük resmi göremediği için yardımcı olamıyorlardı. Haliyle, böyle birilerine doya doya anlatıp rahatlama, destek alma umudum da yoktu. Yaklaşık bir 5-6 yıl geçti böyle ama 5-6 yılın sonunda üzgün, mutsuz, vb. değildim. Çünkü birkaç yıldan sonra üç şey oldu. İlki ömrümün bu şekilde geçtiği kafama dank etti. Bir çıkış yolu yoksa, çıkamayacaksam ömrüm ya da en azından uzun bir süre böyle geçecek demekti; ki geçti de. Mutlu olabilmek için o günü beklersem, görebilecek miyim, göremeyecek miyim belli değil; yanmışım demektir. Doğrudan 'Ohooo, kim bekleyecek o günü. O zaman dans, renk!' diye takılmaya başladım. İkincisi de daha komik bir şey oldu, ben mutsuzluktan çok sıkıldım. Valla, bildiğin üç saatinde toplam 5 kelime konuşulan Fransız filmi gibi sıkıldım. Yani, tamam, üzülüyorum, bunalımda olayım da, nereye kadar. Çevreye bakıyorum gri gri, 'Ay bana fenalıklar geldi' oldum. Tam olarak şundaki gibi oldum, ne eksik ne fazla :)
www.imgim.com
Zaten çocukluğumdan beri ne zaman uzun süre bunalımlı olsam canım sıkılır. 'Tamam, bunalım köşede beklesin azıcık. Nasıl olsa döndüğümde orada olacak' diye takılırım. Dışarıda duran hayat beni içine çekiyor ne kadar kötü olursam olayım.
Üçüncüsü, tam da o dönemde yaz geldi. Yani, bu çok anlamlı mıdır bilmiyorum ama benim için anlamı büyük. Güneşin varlığı beni etkiliyor.

Tabii, bir savunma mekanizması olması ve bu şekilde idare etmesi normal de, insanın yaşadığı kötü ise onu da hissetmesi gerekiyor. İnsanı insan yapan şeylerden biri bu.

Bununla başa çıkmak için minik bir şeyi keşfetmek yetiyor. Benim için bu güneşin çıkışı ve ağaçların çiçeklenmesi, laleler, vb. oldu. Gerçekten, bir ağaçta bir çiçek görünce 'Demek ki hayatta güzel şeyler de oluyor' diyerek içim huzurla doluyor. Sen de yardımsever insansın, eminim yardım ettiğinde için huzurla doluyordur ama bir de kendin için ve seni bencil bir şekilde mutlu edecek bir şeyleri keşfetmen gerekiyor olabilir. Bencil derken, başkalarına zarar veren değil de, sadece kendin için olan, kendi ritüelin olan bir şey demek istedim.

Bu arada, para varsa psikolog da iyidir. Neyin ne olduğunu, ne olmadığını gösterir belki. Ben parayı toparlayınca psikoloğa gittim de, artık kötü bir şey hissetmiyordum parayı toparlayıp psikoloğa gittiğimde. Hatta bayağı iyi hissediyordum ve 'Niye üzülmüyorum ben kardeş. Delirdim mi, bir kontrol etsek' diye gittim. En son konuşmamızda eteğin altına çorap giymiştim. İçeri girince 'Ne güzel giyinmişsin böyle' dedi psikolog. Ben de çorabı, eteği nereden aldığımı falan anlattım. 1 saatin 20-30 dakikasını Mango, Zara muhabbeti yapmaya ayırdım. 40 yıllık arkadaş gibi lafladık, zaten psikolog da neredeyse yaşıtım bir kızdı. Sonra bana yine bir dank etti, 'Arkadaşlarımla yaptığım muhabbet için şurada sağlam para bayılıyorum, durayım da dertleneyim' diye ama içimden gelmedi. Zorla da olsa kötü hissedemedim. Kadın da 'Seni iyi gördüm, iyi gibisin' dedi. Ben de 'Yoo, iyi değilim, kötü hissetmekten çok sıkıldım. Aslında kötüyüm de, şimdi kötü olasım gelmedi' dedim. Kadın bunun iyileşme sürecinin bir parçası olduğunu, hissettiklerimin normal olduğumu ve aslında üzülmemin ya da sevinmemin dert edecek bir yanı olmadığını bilmemkaç seansta içime sindirtti! Tavsiye ederim ama Zara muhabbetine girme. O konuyu biz konuşalım birlikte, onun için para dökme.

Su an gonderemiyorum ama meritokraside var. Bilgin olsun

baktım aslında ama meritokrasi'den epeydir bir şey indiremiyorum. hata veriyor.

bu site işimi görmez mi?

Zebur ve Tevrat'ı okuman için Tanah alman lazım, Hristiyanlar bunu Eski Ahit diye de anar, o zaman işin içine İncil de girer. Yani sen Kitab-ı Mukaddes ya da Eski Ahit isimleriyle bi kitap edinirsen, içine bu 3 kitap da girer. Yani tek bir kitapta İncil'i Tevrat'ı Zebur'u okuyabilirsin. Yok eğer ayrı ayrı okuyayım dersen, İncil'i ayrı Zebur ve Tevrat'ı tek bir kitap olarak okuyabilirsin. Zebur Tevrat'ın içinde bir bölüm sadece ayrı bir kitap değil. Misal Tevrat adıyla satılan kitaplar da oluyor, onu okursan Zebur'u da okumuş oluyorsun bu yolla. Zira bazıları Zebur-Tevrat, bazıları da sadece Tevrat olarak satılıyor fakat içeriği hem Tevrat'ı hem Zebur'u kapsıyor. Tabii bu Yahudi bakışaçısıyla böyle. Aynı Kitabın içine İncil de girebilir, o zaman o Hristiyan yorumu oluyor. Hristiyan yorumuyla Yahudi yorumu biraz farklı oluyor haliyle.

ben ayrı ayrı istiyorum aslında, hani biraz da kıyaslayarak gitme babında... her üç kitabı ve kuranı da okuyup, dinleri anlamak istiyorum. ayrı ayrı olmalarını isteme sebebim bu.

online bir kaynak ya da pdf olsa süper olacaktı. metrobüste incil okuyup linç edilmek istemiyorum; ülkenin hali malum... :(

incil.info

ortodoks misyonlerleri üçünün birlikte basılı halini bedava dağıtıyorlar. google'layip sipariş verebilirsin, adresine geliyor.

Ben iki kez girmistim. Cv üzerinden tek tek gecip normal ik görüşmesi yapmislardi. Adecco hakkında bi seyler sormuşlardi sonra adeccoyu anlatip isin tanimini verip biz sizi ariycaz diyip aramamislardi.

Normal görüşme, çok bir olayı yok. Firmaların özel olarak sormak istediği sorular da denk gelebilir. Çok basit bir teknik terim mesela, kabaca elemek için. Bazıları ingilizce konuşturur gene firmanın isteğine göre.
Bunların dışında yukarıda dendiği gibi CV üzerinden tek tek geçilir.

Öncekikle okul yönetimiyle konuş. Asla kızla dogrudan ve etrafta kimse yokken konuşma.

Hocam benim icim darlandi. Bu tarz bir durumda olmadim hic ama bence de kizla tek kalma ya da zittina gitme bu sefer iftira atmaya meyilli olabilir

8.sınıf olduğuna göre yakında liseye geçecek ve kurtulacaksınız demektir. 1 dönem daha sabır öneriyorum.

Olası bir ters harekette iftiraya maruz kalma durumu var. Ters davranma en azından.

Rehberlik öğretmeni ile konuşmayı düşündünüz mü? Bence onunla konuşun. O nasıl hareket edilmesi gerektiğini bilir.

rehber öğretmen yok hocam okulda.

bir kız arkadaşınızdan rica etseniz sevgiliniz gibi okula gelse? (bekar olduğunuzu varsayıyorum.)

evli iseniz de okula eşi getirmek ne derece uygun olur bilemedim. bu sefer ona sarar falan.

öğretmen arkadaşlarınızdan yakın olan varsa konuyu açabilirsiniz, en azından ilerde farklı bir iftira durumu falan olursa o arkadaşınız şahitlik yapar.

böyle şeyler oluyo maalesef. kızla hiçbir şekilde yalnız kalmamaya dikkat edin. her şeye rağmen mektup yazma, telefonuna mesaj atma gibi olasılıklar da var. uzak durmak, yalnız kalmamak, karşındakinin çocuk olduğunu unutmamak, çocuğa olumlu ya da olumsuz yanlış bir mesaj vermemek en önemlisi.

kızı kenara çekip aşkını kayıt altına almak saçma bir fikir bu arada. psikolog, avukat ya da öğretmen olmayan insanlardan yanlış fikirler alman olası.

çocukla ya da herhangi bir 3. şahısla konuşmak, eşeğin aklına karpuz kabuğu düşürmekten öteye gitmez, gerçekten kötü fikir, onu çocuk olarak gördüğünüzü ve hayatınızda birinin olduğunu hissettirmek ve asla yalnız, yakın olmamak en güzeli.
not:öğretmenim.